|
| |
Voor-schaduwing van 't rijck Christi.
Uytbreyding over Psalm XLV. en CX.
I. Over Psalm 45.
Zang:
MYn hert ontvonckt. de geest begint in my t' ontspringen.
't Gemoedt, bevrucht met vreuchdt, dringt my wat nieus te zingen.
De spraeck wil boven 't hert; de penne, boven spraeck,
Terwijl ick dit Gedicht van mijnen Koning maeck.
| |
| |
2 O ghy by wien geen mensch in schoon^t en lieff getallicheydt
Te vergelijcken is; wiens tong, door haer bevallicheydt,
Der menschen herten treckt; waer door 't gebeurt dat ghy
Godts zegen-rijcke gunst altijdt hebt op uw zy:
3 Welaen, kloeck-moedigh Heldt, gereedt tot zware wegen,
Voegh aen uw stercke zy' den Konincklijcken Degen.
't Geluck zy uw geley. treck heen, manhaftigh Vorst,
En toon uw we'erparty een onvertsaeghde borst.
4 Treck heen, en laet altijdt Gerechticheydt en Waerheydt
Uws wagens toomen zijn. zoo krijght uw naem een klaerheydt.
En uwe rechterhandt, in 't strijden ooyt zoo koen,
Zal wonder, om end' om, in vreemde landen doen.
5 Durff yemandt tegen u ten strijde zich verheffen:
Met uw raeck-rijck geschut zult ghy hem 't herte treffen;
De trotse volcken oock doen zincken haren moedt,
En, onder u gebracht, doen vallen u te voet.
6 Een Rijck wiens vasten throon gedurigh blijven staen zal;
Een Rijck dat nimmermeer verzwacken noch vergaen zal,
Is 't Rijck waer van dat ghy de kroon en scepter draeght:
Een Rijck dat billijck is, en daerom Godt behaeght.
7 Met vreuchden-zalff heeft Godt uw aenschijn over-goten,
En hooger u bemint dan al uw met-genoten,
Om dat ghy boven Goedt off eenigh Aerdtsche schat,
Gelijck ghy onrecht haet, het recht heb lieff gehadt.
8 Dies is 't uw volck een vreuchdt, wanneer ghy, als een Koning,
Te voorschijn koomt getre'en uyt uw yvoiren wooning,
| |
| |
En een uytheemsche lucht alom uyt uw gewaedt,
Als reuck van Aloës en Myrrh', ten neuz' in-gaet.
9 Dies is 't uw volck een vreuchdt en lustigh om aenschouwen,
Wanneermen, achter dy by dijne staet-jonckvrouwen,
In 't braeff gezelschap ziet veel Konings dochters gaen,
Die met eerbiedicheydt u ten gebode staen.
10 De Koningin uw Bruydt (wiens hayr met goudt door-straelt is,
Met enckel dierbaer goudt dat van Ophir gehaelt is;
Die klaer van goude gaet, en in al haer gesmy'
Van sijnen goude blinckt) staet u ter rechter zy'.
11 MAer ghy o Koningin, merck op en leen uw ooren,
Om met bedaerden zin mijn reden aen te hooren.
Vergeet uws vaders huys, uw maeghschap van nu aen:
De Koning moet alleen in uw gedachten staen.
12 Gun hem alleen het oogh, geef hem alleen de zinnen:
Zoo zal uw schoon gedaent hem nooden tot uw minne
En trecken oogh en hert. Wel op, bewijs hem eer,
En buygh dy onder hem. Hy is, Hy is uw Heer.
13 De koningin van Zor, die goudt- en water-rijck is,
Wien geen naburigh vorst in macht en pracht gelijck is,
Zal u geschencken doen van purpur en van goudt:
Geschencken die elck acht en hoogh in waerden houdt.
14 De Machtig' onder 't volck, die (dus) voor niemandt wijcken,
Die zullen me'e door be'e haer ned'righ hert doen blijcken.
Maer zie, o Koning, zie: uw Bruydt, eens konings kindt,
Is schoon, jae over-schoon, in al watm' aen haer vindt.
| |
| |
15 Schoon is haer lijf-cieraet; noch schoonder hare leden;
Noch schoonder haer gemoedt, de woonste'e van goe' zeden.
Al gaetze in haer goudt, al zijn de leden fris:
Zoo schoon is 't buytenst niet als wel 't inwendigh is.
16 Met kleed'ren die de naeldt bevallighlijck door-dwaelt heeft,
En een geleerde handt met zijd' en goudt bemaelt heeft,
Isz' a'ngedaen, die nu, als Bruydt en Koningin,
Met haren Ioff'ren sleyp geleydt wordt tot u in.
17 Een blijde welkoms roep, een vreuchdelijck gemommel,
Een vrolijck hant-geslagh, een aengenaem gedommel
Vervult alom de lucht, terwijl zy, zelfs verblijdt,
Met haren schoonen staet na 's Konings huys toe rijdt.
18 En op dat u, o Maechdt, geen teederlijck verlangen
Na die u naest bestaen, het herte ooyt bevange,
Zult ghy, in plaets van haer, haest zien van uw geslacht,
't Welck 't heele Aerden-rondt zal hebben in zijn macht.
19 Hiertuschen zal uw loff niet ongeweten blijven:
Mijn tonge, met haer tael; mijn penne, door haer schrijven,
Zal u, van tijdt tot tijdt, door yeders mondt doen gaen,
En in elcks hert, met danck, uw heugenisse staen.
|
|
Auteursrechtvrij
