Stichtelycke rymen

II.

Zang: Als op 't voorgaende.
Item: O nacht jaloersche nacht.

DE geest en kan in kruys niet ongevoellijck wezen;

En nochtans, mids in pijn, maeckt hy dit wis besluyt:

Dat, wie de Hooghste lieffd' aen yemandt heeft bewezen,

(Hoe 't gaen magh) nimmermeer in Minder lieffde stuyt.

2  De alderhooghste lieffd' die Godt ooyt konde toonen,

Heeft hy vol-uyt getoont doe hy zijn lieffste pandt,

Zijn alderwaerdtsten schat, zijn hert-verkoren Zone,

Om Ons, ter wreeder doodt, gaff in der boozen handt:

[p. 64]

 

3  Om ons heeft opgeweckt tot een Onsterff'lijck leven;

 

Aen zijne rechter handt in Majesteyt gestelt;

 

In Hemel en op Aerdt volkomen macht gegeven;

 

't Geweldt van Hel en Doodt gedaen in zijn geweldt.

 

 

 

4  Die by zoo stercken re'en Godts Zegel heeft verkregen,

 

Wat noodt, al vindt Natuer bywijlen 't kruys onzacht?

 

Al 't lijden dezes tijdts en is geensins te wegen

 

By 't Goedt en Heerlijckheydt die na Godts kind'ren wacht.

 

 

 

5  By 't Goedt en Heerlijckheydt: waer na zy die in hope

 

D'ellendt en ydelheydt hier onderworpen zijn,

 

Met haer gedacht' en hert gedurighlijcken loopen,

 

En zuchten, als na 't eyndt van ongeval en pijn:

 

 

 

6  En zuchten: recht gelijck de stomme domme dieren,

 

(Als voeldenz' oock den last van d'Aerdtsche ydelheydt)

 

Met uytgereckten hals, na haer behoefte gieren,

 

Door blinde drift en treck van haer natuer geleydt.