Stichtelycke rymen

[p. 57]

Beklagh over d'ydele Weet- en Eer-lust.

Zang: Era di maio.
aldus:

TErwijlmen hier van alles zoeckt te weten,
Blijft menigh mensch zelfs van hem zelfs vergeten.
Zeer diep en ver zoeckt hy der dingen Konde,
Maer 't noodighst en naest-by, blijft ongevonden.

2  De heel Natuer wil ons verstandt door-delven.
Elck denckt om veel, geen mensch schier om zijn zelven.

Door Konst en Weet gestadigh na te hygen,

Kan 't hert of nooyt of zelden beurte krijgen.

3  Door vragen, hooren, sussen, schrijven, lezen,
Zoecktmen te kennen en gekent te wezen;

Oock van die wy, noch zy ons nooyt en kenden;

Zelfs in den Doodt, des kennens perck en ende.

4  Helaes! wat is 't als 't leven zoo vast heen schiet,
En wy op elck, en we'er op ons elck een ziet?

In diep' onkund' van 't geen hooghst is van noode,

Sterftm', onbekent hem selven en oock Gode.