Stichtelijcke rijmen(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Psalm XV. WIe van de menschen, Heere, Zal hebben zulcken eere; Zal hebben zulcken lot, Dat hy met u, zijn Godt, Zijn Schepper, en zijn Koningh, Zal woonen in een wooningh? Wie is 'er zoo bemint, En u zoo lieven kindt? Och! wie van al die leven, Zal, na dit korte leven, Gaen op de blijde reys Na 't eeuwigh Godts Palleys? Daer niet dan vreed' en lust is, En eeuwigh eeuwigh rust is, Om, eeuwigh, zonder pijn, In vreughde daer te zijn? Die reyn en onbesmet is; Wiens hert tot deughdt gezet is, En heeft een klaer gemoedt, In al wat dat hy doet. [pagina 427] [p. 427] Die Godt een stadigh knecht is, En doet altijt wat recht is. Die nooyt, hoe zeer verzocht, Tot liegen is gebrocht; Maer spreeckt altijdt dat waer is, Of 't schoon al met gevaer is; En in zijns herten grondt Zoo is als in den mondt. Die nooyt van sijne lippen Een eenigh woordt laet glippen, Dat in de ooren gaet Tot 's naestens schandt of smaedt. Die niemandts leet of quaedt is, Maer liever hulp en baet is. Die niemandts Naem bevleckt, Maer liever schandt bedeckt. Die quade lie'n noch prijzen, Noch eere wil bewijzen, Al zijns/ oock groot van pracht, En van meest elck geacht. Maer vrome gaern wil eeren, En zich voor haer verne'eren, Al zijns' oock kleyn van staet, En van meest elck versmaedt. Die vast is en vol trouwen, En zijnen eedt wil houwen, Die van hem is gedaen, En houdt zich hardt daer aen. Die, geen vuyl rijckdoms zoecker, Zijn geldt niet geeft op woecker; Noch rijck van anders goedt Drinckt zijnes naestens bloedt. Die niemandt ooyt bekoorden, [pagina 428] [p. 428] Met giften of met woorden, Om die geen schuldt en heeft Te maken dat hy sneeft. Die zoo is zal beklijven, En in Godts wooning blijven; En eeuwigh vast bestaen Als 't al hier zal vergaen. Vorige Volgende