Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 347]
| |
Hoe lang beloert ghy doch een eenigh met u allen?
Zegh my, hoe lang zal 't zijn, dat zich uw zinnen scherpen, Om hem, gelijck een muur, die nu vast dreyght te vallen,
In ongeluck en druck van boven ne'er te werpen?
Haers herten valschen grondt bedecken zy behendigh,
Terwijl dat mijn verderf vast broeyt in haer gedachten:
De mondt is zoet van Tael, het hert dat vloekt inwendigh,
En port hem zelven aen mijn onheyl te betrachten.
Wat schade kan 't my doen, nu Godt mijn eenigh stut is,
Waer op dat mijn gemoedt zijn vastheydt heeft genomen?
Nu hy mijn troost, mijn heyl, mijn eer, mijn sterckt, mijn schut is
Waer achter ick my bergh, en niet behoef te schromen?
O menschen, wie ghy zijt, wilt ghy uw hoop vast leggen?
Zoo leghtz' op Godt alleen. Is angst in uwe herten? Hem moogt ghy onbeschroomt uw hert heel uyt gaen zeggen:
Geen toe-verlaet dan Godt in alle noodt en smerten. Maer menschen wat zijn die? met recht voor niet te achten:
De grootste onder haer, en alderhoogst gekomen, Die zullen uyt haer doen wat groots en wonders wachten:
En als't al is gewacht, zoo zijn 't maer dwaze droomen. Hoe ydel zijn zy doch al t'samen met malkander;
Wilt ghy verstaen hoe zeer? neemt twee gelijcke schalen,
| |
[pagina 348]
| |
En leght den Mensch in d' een, de Ydelheydt in d'ander,
Wat geldt het, d'Ydelheydt die zal den Mensch ophalen.
Op onrecht of gewelt, door uwe handt bedreven,
Verlaet u daer niet op, noch op uw slimme gangen;
En koomt u ongezocht de rijkdom toe-gedreven,
Zoo laet, als waer 't een Godt, uw hert daer niet aen-hangen.
Och! wat een troostzaem woordt heeft Godt van zich gegeven:
(Een woordt dat ick somtijdts heb hooren na-verhalen)
Dat geen, dan hy alleen, van alle died'er leven,
Macht heeft, en goedt noch quaedt na waerde kan betalen.
't Is een waerachtigh woordt dat ghy ons hebt gesproken:
Want ghy, Heer, (ick beken't) zijt goedigh en genadigh. 't Goedt wordt van u geloont, het quaedt van u gewroken:
Gy doet elck na hy is, 't zy deughdigh of misdadig.
Begeert ghy dat des Werelts quaet,
En al dat u hier tegen gaet,
Uw hert geen weedom aen en brengt:
Zoo ziet wie 't doet, en wie 't gehengt.
Die 't doet (al waer 't de grootste Heer)
Is Aerde, en die wordt hy we'er:
Die 't hengt, dat 's een die niet en sterft,
En zijn vermogen nooyt en derft.
Die 't doet, dat is een mensch als ghy:
Die 't hengt, is Godt, die 's meer als hy.
Die 't doet, die is gants niet-met-al;
Maer die het hengt, die is het al.
Wilt ghy dan 't best: acht Niet voor niet.
Maer vreest die 't Al is, en al ziet.
|
|