Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
Zang: Pavana d'Espaigne.
| |
[pagina 341]
| |
[Hy] zal daer na uw recht doen zien
[Z]oo klaer gelijck den lichten dagh,
[D]at yeder daer van weten magh.
DALETH.
Is 't nu een quade uur: weest stil.
[S]telt uwen wil in Godes wil.
[W]eest niet ontrust in uw gemoedt;
[M]aer wacht op Godt, ziet wat hy doet.
['t] Geluck van 't volck, dat niet en doogh,
[B]eschouwt dat met geen toornigh oogh:
[M]ort niet, al wordt het hem verhengt
[D]at hy zijn moetwil heel volbrengt.
HE.
Gevoelt ghy toorn in uwen zin:
[Z]oo laet den toorn niet lang daer in,
[O]p dat ghy u niet buygen laet
[...] haer te volgen in het quaedt.
[...]ant godloos volck (of snel of traegh)
[...]ordt uyt-geroeyt, en krijght zijn plaegh:
[...]aer vrome liên (of lang of ras)
[...]t landt, daer al haer hoop na was.
VAU.
Verblijdt maer een geringe tijdt;
[...] ziet de stoffe van den nijdt,
[...] booze met al zijnen schijn,
[...]l nergens meer te vinden zijn.
[...]aer hy die niet met allen scheen,
[...]in zijn eenvoudt ginck daer he'en,
[...]-erft het landt, en hout'er ste'e,
[...] woont'er in met rust en vre'e.
ZAIN.
De booze leyt zoo men'ge laegh
[...]er hy den vromen gaern in zaegh;
| |
[pagina 342]
| |
En knerst van spijt, en schudt den kop,
En eet van nijdt zijn hert schier op.
Godt ziet het aen en lacht'er met:
Want d'ure, die hem is gezet,
En zijns gelucks een eynde maeckt,
Die ziet hy dat al vast genaeckt.
HETH.
De booze heeft zijn zwaerdt ontscheedt
En op den boogh den pijl gereedt:
Den armen, doch niet boozen, mensch Te treffen is zijns herten wensch:
Maer 't zwaerdt dat zal te rugge gaen
En zijnen eygen meester slaen:
Een anders quaedt dat wordt zijn wee,
En zijnen boogh die moet ontwee.
THET.
Het kleyne dat een vrome heeft,
Waer van hy met genoegen leeft,
Is beter dan den overvloedt,
En al der boozen groote goedt.
Der goddeloozen goedt en macht
Vergaet, en wordt te niet gebracht:
Der Vromen goedt en staet beklijft, Door Godt, die haer beschermer blijft.
IOD.
Daer is geen quaedt of ongeval
Waer in een vrome sneven zal;
Om dat dien Godt die 't al bespiedt,
En weet wat zijn zal, eer 't geschiedt,
Haer goedt en staet bestendigh maeckt,
En altijdt voor haer zorght en waeckt:
Zoo dat'er in den duren tijdt
Niet een van haer gebreck lijdt.
| |
[pagina 343]
| |
CAPH.
De boozen hier op Aerden groot;
Maer in Godts oogen kleyn en snoodt;
Die Godt voor zijn partijen kent,
Geraken snellijck aen haer endt:
Gelijck het vet van d'offerhand, Als 't door de vlamme wordt verbrandt,
Niet anders is als een gesmoock,
En in de lucht een dunnen roock.
LAMED.
Een godloos mensche die veel geldt
Vergadert en op woecker stelt;
Al wordt hy schoon van tellen moê,
Zijn handt blijft voor den armen toe.
Een vroom, al heeft hy zelf niet veel,
Den armen krijght nochtans zijn deel.
Dies oock zijn zaedt het landt be-erft;
Maer des godloozen stam versterft.
MEM.
't Is Godt die zulck een mensch behoedt,
En geeft zijn doen een gladden spoedt:
't Is Godt die voor hem zorghe draeght,
Om dat hem al zijn doen behaeght.
Indien 't hem ergens in misluckt:
Hy wordt niet voort ter ne'er gedruckt: Nooyt zoo en mist hem Godts bystandt:
Want Godt die heeft hem by de handt.
NUN.
'k Ben jonck geweest, nu ben ick oudt:
En nooyt heeft mijn gezicht aenschouwt Dat eenigh Vrome bleef in noodt,
Of dat zijn zaedt moest gaen om broodt.
Want die nooyt hardt en was of vreck,
| |
[pagina 344]
| |
Hoe zou' die komen in gebreck?
En die gaern yeder heeft geleent,
Is 't vreemt dat Godt zijn kind'ren meent?
SAMECH.
Dat goedt is, doet, dat quaedt is, schouwt,
Begeert ghy, dat ghy 't leven houdt.
Want Godt bemindt en heeft zijn vreughdt
In billijckheydt en ware deughdt.
Die goedt zijn en van zijnen aert
Die worden steeds van hem bewaert;
Maer die af-keerigh zijn en quaedt
Die gaen te niet met al haer zaedt.
AIN.
Al die rechtvaerdigh zijn van geest,
Daer Godt oprecht van wordt gevreest,
Die is het landt ten erf bereyt
Daer Godt zoo veel van heeft gezeyt:
En haer zal door een korte stondt 't Bezit daer van niet zijn vergont,
Maer 't zal haer zijn een vaste plaets
Een eeuw'ge wooning hares zaedts.
PHE.
Al wat de vrome denckt of zeyt,
Is wijsheydt en gerechtigheydt:
Daer denckt hy om, daer spreeckt hy van By yeder een, alwaer hy kan.
Want in zijn hert daer staet Godts Wet,
Daer hy gedurigh zoo op let
Dat hy met zijnen wil en weet
Nooyt op verkeerde wegen treedt.
ZADE.
De booze loert en spreyt zijn net,
Den vromen is 't daer hy 't voor zet:
| |
[pagina 345]
| |
Wanneer hy niet recht uyt en derf,
Staet hy met list na zijn bederf,
Maer Godt, die hem bewaert, die maeckt
Dat hy niet in zijn handen raeckt:
Die aen-klaeght die bevindt men vals. En niemandt magh hem aen den hals.
COPH.
Verwacht op Godt en leef selchs wel
Na zijne Wetten end' bevel:
Zoo wordt ghy hoogh van hem gestelt, En krijght het landt in uw geweldt.
Maer 't endt van 't volck dat godloos is
Is dicht na by, en gants gewis;
En of ghy twijff'len moght misschien
Uw eygen oogen zullen 't zien.
RESCH.
In mijne dagen, nu en dan,
Heb ick gezien een godloos man,
Die opgeblazen was en fier,
En groenden als een Lauwerier:
Een wijl daer na, 'k gae we'er er voor-by,
Ick zie nae hem, en wegh was hy.
Zijn goedt, zijn moedt, zijn macht, zijn prael,
Verdwenen was het al-te-mael.
SCHIN.
Blijft vroom, o mensch, en houdt u recht;
Blijft Godt een trouw en stadigh knecht:
Want die zoo zijn (of lang of haest) Die zal 't gewis wel gaen in't laest.
Maer die Godts Wetten over-treedt,
En snel is tot zijns naestens leedt,
Die werdt met schanden uyt-geroeyt
Als nu zijn zondt Godt heeft vermoeyt.
| |
[pagina 346]
| |
TAU.
Godt helpt den vromen, en verstoort
Den boozen, die hem koomt aen boordt:
Hy is zijn sterckt en maeckt hem koen, En helpt als 't helpen is van doen.
Op Godt zoo staet de vrome vast,
Die hem verlicht in zijnen last:
Die hem verblijdt in zijnen druck: Van Godt wacht hy al zijn geluck.
Niet wraecks, is deughdt, en koomt te sta'e;
Yet wraecks, is quaedt, en dobbel scha'e.
Want een die quaedt door quaedt verhoedt,
Of in zijn hert noch wreeck-lust voedt,
En zagh zijn vyandt gaern geplaeght
Als Godt nochtans hem noch verdraeght:
Die treedt in Godes heerschappy,
En wordt zoo quaedt als zijn party.
Wraeckt ghy oock gaern, en kondt ghy niet;
Zoo meerdert ghy uw's zelfs verdriet:
In plaets van een, die 't eerst maer de'e,
Zoo wordt ghy nu vervolgt van twee:
Van hem, die u het lijden doet,
En van uw eygen zelfs gemoedt.
|
|