Stichtelijcke rijmen

(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen– rechtenstatus



[pagina 260]
Lust om Ontbonden te zijn.
Zang: Laetae Lacrymae. Of: Cessez des pleurs. Ofte: Wilt ghy gewis zijn in uw hert. HOe lang, ach Heer! Hoe lang noch mist mijn ziel den zoeten standt Van 't waer' verheugen? Helaes! wanneer, Wanneer zal ick eens 't eeuwig Vaderlandt betreden meugen? Ierusalem, des Hooghsten Konings Stadt, Der Deugdt-betrachters hoop' en herten-schat, Die u
[pagina 261]
maer kent is licht des levens zat. Te lang, Te lang valt bang. 2. Ach! kon het zijn Dat ick, niet meer door d'aerdtschen lichaems bandt Om laegh gehouwen, Dat klaer geschijn Van Godes licht (nu ver, en in 't verstandt) Dicht moght aenschouwen. Als ik maer denk om 't Hemelsche geklanck, En aller Eng'len Goddelijcken zanck Zoo toeft my schier de doodt al veel te lanck, En 'k acht, En 'k acht Haer zacht. 3. Wat hebt ghy doch, Wat hebt ghy, Werelt, waerom dat m'in dy Zou' willen blijven? Niet dan bedrogh, Niet dan ellendt, gemengt met zotterny, Is uw bedrijven; Uw alderbest voedt zijn verborgen quaedt; Uw alderschoonst heeft zijn bedeckt verraedt. Geluckigh die zich uw's in tijdts ontslaet, En mijdt, En strijdt, En lijdt.