Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 130]
| |
Zang:
DEes groote woorden sprak Israëls macht en eer,
Der Heeren grootsten Heer, tot zijnen Zoon, mijn Heer:
Welaen, ontfang de Kroon. zet u in Majesteyt
Aen mijne rechterhant. aenvaerd mijns Rijks beleyt,
Tot uw party van my ter neder is gestort,
En als een voete-banck van u betreden wort.
2. Uyt had hy. Maer o ghy, mijn Heer, des Heeren Zoon,
Uyt Zion daelt tot u de glory van uw kroon:
| |
[pagina 131]
| |
[U]yt Zion zal dijn Godt de macht van uw Gebiedt
[D]oen reycken waer de Zonn' haer held're stralen schiet;
[D]at ghy het volck beheerscht, en 't muytigh hert zoo wint
[D]at elck zich willigh buygh, oprecht met u gezint.
[3.] Wanneer ghy dan we'er-om zult komen van den tocht,
[E]n 't mannelijcke zwaerdt verwinning heeft gewrocht,
[Z]al 't heyr, van bend aen bend, vercierlijck in 't gewaedt,
[M]et u, haer Opper-hooft, in schoonen pracht en staet,
[N]a Godts geheylight Huys eensgangs de voeten spoên,
[E]n u, haer Sterckt' en Raed, aldaer haer offer doen.
[4.] Daer (door 's Gelucks toe-lach, verheven in den geest)
[W]ordt haer de blijde dagh een lustigh Zege-feest.
[D]es Hemels klare dauw, vroeg in den dage-raet,
[W]anneer de goude Zon noch digt by d'Aerde gaet,
[B]ezwemt het teere kruyt met zoo veel dropjes niet,
[G]elijck men dicht tot u het volck toe-vloeyen ziet:
[5.] Toe-vloeyen ziet van West, toe-vloeyen ziet van Oost,
[V]an Zuyden en van Noordt, als tot zijns herten troost;
[V]ol eere, vrees en dienst. En dit is't noch niet al:
[G]od heeft een Eedt gedaen: (die nooyt verbreken zal)
[D]at ghy, dat ghy, mijn Heer, dat ghy Groot-priester zijt
[A]ls Melchisedech was, Groot-priester voor altijt.
[6.] Hy die dit zwoer, zal steedts ter rechterhandt u staen;
[O]ock menig Dwingeland in zijnen toorn verslaen;
[E]n doen het Heydensch volck zijn strenge oordeel zien.
| |
[pagina 132]
| |
Een vreesselijcke slagh zal onder haer geschie'n.
En die hoogh in gebiedt, als Goden, zijn gestelt,
Zal hy bevinden doen zijns stercken arms gewelt.
7. En als de tijdt nu port dat dit moet zijn gedaen,
Zal hy zoo grooten zaeck niet traeg'lijck a'nnegaen:
Maer, als een onverschrickt en moedig Oorloogsheldt,
(Die zijns vyandts slagh-oordt, dat nu vast ruymt het veldt,
Snel op de hielen is, en 't lachend' Luck aen-vat)
Door 't heftig na-gejaegh ten laetsten af-gemat:
8. Uyt d'een of d'ander beeck, gevonden by geval,
De hit van zijnen dorst met haest gaen lesschen zal:
Alzoo wil oock de Heer, de Heer in't strijden sterck,
Gezwindt en vurig zijn in dit zoo grooten werck.
Dies hy oock, na den slagh, van slaen en strijden moe',
Het triumphante hooft heft na de sterren toe.
|
|