Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
AuteursrechtvrijZang: Droom van Orlando.
[O] Rusteloozen slaep,
Daer de arme mensch [i]n leydt,
Die, 's Werelts vriend en knaep,
Zich [d]er zond' en ydelheydt
Over heeft gegeven,
| |
[pagina 76]
| |
 En tot heyl en leven
Door ramp en doodt wil gaen.
In wat dieper kercker
Houd des boosheyts wercker
Zijn eygen Ziel gevaên!
Een goedt gemoedt (waer hy 't maer wijs)
Verstreckt op Aerdt een Paradijs:
En dat verzuymt hy bottelijck;
Gods wijsheyt wraeckt hy zottelijck.
Een quaedt geweet (wist hy 't maer wel)
Is op de werelt zelfs een Hel,
Wiens pijnen zijn onnommelijck:
En dat behoudt hy dommelijck.
| |
[pagina 77]
| |
[2.] Den brandt en scherp gebijt,
Dien zulck mensch, t'eenigen tij',
Inwendig voelt en lijdt,
En nae wensch niet kan voor-by,
Zoekt hy wel te smooren,
En niet meer te hooren
Die stomme herten-spraeck;
Zoeckt hy wel te sussen,
En den brandt te blussen
Door zonderlijck vermaeck:
Maer (och!) 't is al vergeefs bedocht;
['t] Is, by zijn vyandt hulp gezocht;
[P]ijn-stilling, in d'oorzaeck van pijn;
Genezing, in dood'lijck venijn.
Zout-water kan geen dorst verslaen.
Vuur by vuur, doet geen vuur vergaen.
['t] Gebruyck van zondelijcke lust
Deur-troost geen hert in zondt ontrust.
[3.] Vergeefs is 't dat hy jaegt
Na al wat vreugd is of schijnt,
Die den Beul met zich draegt
Die hem onophoud'lijck pijnt.
Hy zoeckt mêt-gezellen
In zijn pijnlijcke quellen,
En gaet van ste'e tot ste'e:
Maer 't zy wat hy handelt,
Waer hy koomt of wandelt,
Hy brengt hem zelven me'e.
[En] noch is 't yet, zoo lang zulck man
[De] stoff' zijns schijn-heyls hebben kan:
[M]aer als hem die nu eens ontgaet,
[(G]elijck geen ding hier vast en staet)
[S]oo quijnt in dubb'le pijn de Ziel
| |
[pagina 78]
| |
Die zich voor waen-troost onder-hiel'.
d'Onzaligst' is hy died'er leeft,
Die troost op Godt noch werelt heeft.
4. Hoe edel is 't gemoedt
Dat, in Gode vast gevest,
In alles wat het doet,
Streeft en arbeydt na het Best:
Dat zich tegen zonden
En 's vleeschs schalcke vonden
Heeft, als met stael, om-vat.
Deugdelijck en heyligh,
Zegen-rijck en veyligh
Is zoo eens menschen padt:
Zijn Ziel, woon-plaets van alle Deugdt,
Vindt niet in haer dan rust en vreugdt:
Komt hem van Buyten quellingh aen,
van Binnen kan hy troost ontfaên.
Hoe hy hier streeft, hoe hy hier strijdt;
Waer hy hier leeft, wat hy hier lijdt:
Hy vindt, in allerley geval,
Godt, en hem zelven, overal.
|
|