Stichtelijcke rijmen

Van't Laetste Oordeel.

Zang: Galliarde Effex. Of: Wilt ghy na 's levens loop.

Wanneer de groote Dag, die eens moet [zijn]

[p. 79]

[Aller] dingen eyndt zal geven:

In wat een angst en [in]nerlijcke pijn

Zal het zondigh hert dan beven!

Als d'oogen zelfs aenschouwen

'tGeen Hier ['t] hert niet g'looven wou':

Ach! wat bitter[de]r benouwen

Laet laten rou!

Laes! die daer gaet vertrouwen

't Geen hy bill'ck mis[tr]ouwen zou',

Als Gods Oordeel wordt gehou[w]en,

Voelt 's Wer'lts ontrou.

Hy wil, maer [wa]er kan hy vluchten?

Hy zucht, doch vergeefsche [z]uchten;

't Hert, vol vruchtelooze vruchten,

[p. 80]

Spreeckt zijn vonnis uyt.

Beter waar hy noo[yt] geboren,

Dan de stem te moeten hooren

Die h[em] uyt der Uytverkooren

Blijde Wooningh sluyt.

2. De Dagh toeft wel, en alles blijft zoo 't was,

Dies ghy meynt g'hebt niet te schroomen:

Maer 't geen ten onpas koomt, koomt noch te ra[s.]

Traeg'lijck komen, is oock komen.

Godt laet den Dagh vertragen,

Niet om dat g'oock traegh zijn zult:

Maer zijns goedtheydts wel-behagen

Wordt zoo vervult.

Den Zondaer wil hy dragen

In lanckmoedelijck gedult,

Of misschien de straff' en plage

Sturff met de schult.

En of schoon veel duyzendt jaren

Tot des Heeren dagh noch waren,

Zal u doch de Doodt niet sparen,

Die elck uur zijn magh.

In de Doodt ('t zy hoe geleden)

Is geen Tijdt, dat wijst de Reden:

Over Duyzent jaer, is, Heden:

Sterf-dagh, Oordeel-dagh.

3. Mensch, die, (hoe zeer dit leven u behaeght)

Steedts den doodt hebt op de hielen,

Hadt gy, voor Twee, die gy in 't Lichaem draegt,

[p. 81]

 

Duyzendt oogen in uw Ziele:

 

Oog', om te konnen mercken

 

Wat het is dat u ontbreeckt,

 

[En] hoe ghy door dwaze wercken

 

In ellendt steeckt:

 

Zoo moght de geest zich stercken

 

Dat g'(hoe zeer 't vleesch tegen-spreeckt)

 

[D]oor u zelfs tot Deughdt te percken,

 

Godts toorn ontweeckt.

 

Laes! wat raedt alsm' is aen 't hollen?

 

't Rolt licht voort 't geen is aen 't rollen:

 

Valsche troost, die 't hert koomt vollen,

 

Werckt groot Ziel-verraedt.

 

['t] Boeck zijns herten wel door-lezen,

 

Kon des Ziels ontoov'ring wezen:

 

Maer door medecijn te vreezen,

 

Blijft zieckt' even quaedt.