Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 49]
| |
Zang: Plustost que je die la cause, &c. Of, Verdwaelde Koninginne, &c.
DE mensch, door al zijn leven
(Al is zijn oorsproncke e'el)
Met ramp en kamp omgeven,
Is in heb zelfs niet veel.
Geen Dier op Aerdt,
(Hoe kleyn van waerdt)
Zoo vol ellend, als hy is
Die (niet door Deugdt
In God vervreugdt)
Van 't quaedtste Quaedt niet vry is.
2. Door 't meer Verstaen en weten,
Waer hy van Deugd niet leêgh,
Kon hy geluckigh heeten:
Nu is 't hem in de weegh.
| |
[pagina 50]
| |
De domm' Natuur
Is't niet zoo zuur
Van ramp te zijn bestreden,
Als hem, dien 't quaedt
Veel dieper gaet
Door over-leg van reden.
3. De Beesten treft geen pijne
Dan, die, en als'er, is:
De Mensch (door waen en schijnen
In 't herte ongewis)
Vreest menig-mael
d'Ellend en quael
Die of niet eens zal komen;
Of zooz' aen-staet,
Zoo wordt het quaedt
Verdubbelt door zijn schroomen.
4. Proeft hy, door lust te blusschen,
Somtijdts een aerdtsch vermaeck:
Steeds speelt'er onheyl tusschen,
En schendt der vreughden smaeck.
Daer d'een ellendt
Somwijlen endt
Zal d'ander we'er beginnen.
't Quaedt is vruchtbaer;
't Een broedt het a'er;
't Oud heeft het Nieu steeds binnen.
5. En schoon hy al geduurigh
Met 't Avontuur zoo stondt
Dat hy op Aerd, nooyt truurigh,
Niet wederwarighs vondt:
Wat raedt met 't hert,
Waer uyt staêgh smert
En droefheydt op komt wellen,
| |
[pagina 51]
| |
Door weet die 't heeft
Dat hy niet leeft
Zoo Godt hem 't perck komt stellen?
6. Helaes! wel ongenadigh,
Wel wreedt is hy geplaeght,
Die van zijn hert gestadigh
Beklaeght, geknaeght, vertsaeght,
Van elck gerieft,
Getroost, gelieft,
Bewaeyt met voorspoedts winden,
In plaets van heul,
Een strengen Beul
Juyst aen zich zelfs moet vinden.
[7.] En schoon het kon al wezen
(Gelijck het schier niet kan)
Dat hy heel zonder vreezen
Zijn Draedt ten enden span:
In bitter roet
tVerkeert al 't zoet
Als hy nu ziet voor oogen
Een hoop'loos Af,
Een wormig graf,
En 't Ziel-verraedt der Loogen.
|
|