Stichtelijcke rijmen

(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen– rechtenstatus


['T Geloof allencken kleynder]
Zang: Psalm 128. en 130. In 't zoetste van den May. Het viel een Hemels dauwe. Wilhelmus van Nassouwe. Of: Questa dolce Sirena. Pag. 8. IV. 'T Geloof allencken kleynder, Waer heel te niet geraeckt, Zoo Godt 't gezicht niet reynder Had, door zijn Woordt, gemaeckt: De schat van zijn genaden Wierd my zoo op gedaen, Dat ick des Levens paden Gants klaer voor my zagh staen.
[pagina 23]
2. Door 't Woordt wel t'overdencken, Vand ick de Deugd zoo schoon, En 't loon dat Godt wil schencken, Een zulcken waerden loon, Dat wied'er na wil vaten, Nootwendigh vleesch en bloedt, Met al wat aerdtsch is, haten En gantsch afzweeren moet. 3. Ick zagh dat zulck verzaken Geen vryigheyt en laet Tot toorn, verwijt en wrake, En al wat smert of schaedt; Tot pracht, tot heerschigh dwingen, Vyandigh wederstaen; En geen van al die dingen Die d'Aerdtsche Liefd' voorstaen. 4. Dees standt (zagh ick) kon maken Datm' hier ziel-rustigh leeft. Geen onrust kan hem naken Die alles over-geeft. Die niet heeft, daer het herte Hier troost heeft of op staet, Gevoelt geen zielen-smerte Als Godt wil dat men 't laet. 5. 't Gezicht van Godt verkregen, De'e my met grondt verstaen, Dat ick van bey'de wegen Maer een alleen moest gaen. 't Minst moest voor 't meeste wijcken; Te groot was my 't verscheel: Het Aerdtsche liet ick strijcken, En koos een Hemelsch deel.