De kleine Grandisson of De gehoorzaame zoon

XXVI. Brief.
De kleine Grandisson aan zyn Vader. Den 7 Augustus.

Ik neeme de vryheid u eene ootmoedige bede te doen, myn Papa, voor een ongelukkig Huisgezin. Zou myn yver u mishaagen? Neen gy zyt het, die my geleert hebt medelyden te hebben.

Gy zult uit den Brief van zusje Emilia den elendigen toestand van den Heer Fal-

[p. 94]

ston hebben gezien; doch dit is het niet al; de arme Man is niet alleen berooft van zyn Huis en goederen; zyn Landgoed is ook verlooren: hy heeft schuldëischers, die anders mogelyk geduld zouden hebben gehad, en deeze willen nu betaalt zyn of zy willen dat Landgoed laaten verkoopen. - Ik hebbe met myn vriendje William by den Heer Falston een bezoek gedaan, en by die gelegenheid hoorde ik hem tegen den Procureur Nelson zeggen, dat alle zyne schulden noch geene twee honderd ponden sterlings beliepen. - 't Is eene kleine som: zal hy zyn Landgoed, 't welk voortaan zyn eenigste leevens onderhoud zal weezen, moeten missen, en in zyne oude dagen gebrek hebben! dat verhoede de Hemel! Maar lieve Papa! zie wat ik hebbe gedacht. Het Legaat, dat de Heer Browly my uit goedgunstigheid by zyn sterven gemaakt heeft, is vyf duizend ponden: dat is eene groote somme, dunkt my: dezelve is in uwe handen, en gy zyt daar meester van: hier van kan ik zeker wel twee hondert ponden missen, om dien Man uit den nood te helpen. Ik zal even wel ryk genoeg zyn, te meer, dewyl gy de edelmoedigheid hebt,

[p. 95]

om noch de intressen van dat Legaat jaarlyks voor my te laaten oploopen. Ik bidde u weiger my myn nedrig verzoek niet! ik zal daar van meer vergenoeging hebben, als my de twee hondert ponden ooit geeven kunnen. - Een ongelukkigen Gryzaart met zyne twee Dochters van armoê te bevryden! welk een zegen. Laat my u op deeze wyze gelyk worden, u, die zoo weldaadig zyt. - Och waard gy hier ik zoude my aan uwe voeten werpen en..... maar 't is genoeg, het staat aan uwe wyze bestuuring om te oordeelen of myne bede gehoor verdient: myn pligt is de onderdanigheid, en die zal altoos onafscheidelyk weezen van de gevoelens van uwen gehoorzaamen Zoon.

Karel Grandisson.