Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 754]

• A noko fu wan krin dé

Dan poku ben e bari kmopo a son!
Her'her' bun bigi dron nanga nak'naki!
Bambidibow-bow! bidibow!
dibo-dibo!, bambigidamdam!
Sjètetete, du-bummm!

Fa skrakipoku no e rigeri so sobu!
Kopro fu e njan libi kmopo a loktu!
E dragi den tutu f' ala tata!
E singi piki lafu lostu seki taki:
bamskibam, mi na wan gaduman!
Bamskibowbow! Bamskibambam!
Rabadaban! Mi na prisir' obja!
Bowbow! A taki bowbow!
Bragadiki dagadiki bam!
Sjètetete! Sjètet-tètè! Rabammm!
Damskidam, daga-digi-dumdum! Eèèèhhh!!!

No bondru

[p. 755]

• Orkestdag

Daar zong muziek af van de zon.
Koper en klank. Noten van goud.
En bladerpapier van groen als woud
dat de dozijnen trossen schouwt!
Op het hoogste uur van de dag.
Rète-tètete-tètete-tètèt!
Sjète-tëèt! Boemboem!
Op het stralendste uur van de dag!

Daar sloeg het leven heerlijke trom.
O, schudmuziek! Verrukking die schatert
dat het een god gold die stonde daar stond.
Van je rètete-tèt! Van je rombombombom!
Ratatata! Robbedebombom! Lalalalala! Boemboem!
Rata-tata! Rata-tatata! Poinnnkk! Ploemmmm!

Geschreven omstreeks 1978, ongeb.