Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 342]

• A moro moi powema

A moro moi powema
na wan ke, wan ke
di bar' te f' kisi.

A moro a moi, moro a
sa flogo en watra,
broko en loktu
prit' en gron opo
wapa!!

Kongo so! Kongo so!
Ritmo sa seti!
Langaten! Langa go!
Taki ben sweri!

Moi na wan mofo
d'e set' wan boketi
pe j' ati mu e
broko wan sweti
tron lai.

[p. 343]

Het weerwoord van de powesie 6
De powesie uit een gedicht

De powesie uit een gedicht
(het schoonste uit de powesie)
klinkt naar de kreet van
het bestaan, een kreet
schier eindeloos.

Hoe schoner, des te tomelozer
water, aanscheurend uitspansel,
bodem in je, waaruit
de elementen woordkracht stromen.

't Scheppen van tonen verwekkende
ritmen. 't Scheppen van klanken
vertolkende taal. 't Vibreren van
tijden die komen en gaan in gevoel
of gedachten die nooit meer vergaan.

Schoonheid verblindt tot het boeket
dat met het hart ervaren wordt
als het gevecht des aanschijns.

[p. 344]

 

Dán fos', a moi,

 

mor' a powema,

 

e lekti ju

 

na ai

 

tron san di

 

j' denki

 

ju ben de

 

fu spenki;

 

san di j'

 

denk' i de!

Fu: JOWE, 1978

[p. 345]

 

Dán schittert schoonheid

 

- boven schoon gedicht -

 

voor 't oog in waarheidsglans

 

van licht dat zien laat

 

hoe toch wij verwelkt zijn

 

tot wezen van het mensgezicht

 

uit pure eigen schijn.

Uit: OERKRACHT, 1978