Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 196]

Krakweriman na man di sabi fu bow oso, temreman sobu. Suma sa temre na oso di den e kari: a jeje fu Sranan?

• Jesi

tèp
tèp...
tèp......

Finfini wan alen e kon
fu safri wortu, taki
naini dren,
te dren sa drai
èn drifi tron
wan fes'-na-fesi taki,
sondro kron
fu brok' a b'baw
di sribi tapu kra.

Jes' i no jere?
Mofo e tak' anga j'!

Fa libi kanti so noja,
leki te ede kanti, ma
aí kori sma,
fu frede panja doro?

San skoinsi,
let'op' a mu de!

Ma fen' krawerkiman
kon stotu a tanpe
fu wan fadonkra
efu wan kari sref'
no piki!

A so. F' di tori
no mu trefu jesim'ma,
wan piki bari nojaso:

‘Jesi!! Jes' mi no?!
Mi na siten......!!’

Fu: OBJA, 1975

[p. 197]

• De stem van mijn geschiedenis

Licht valt de regen.
Zachte woorden tranen door 'n droom
die wijken zal
en wijken móet.
Door 't duister breekt een idioom
van zwijgtaal om de dingen waarvan
wij in 't sluimeren niet spreken.

Oor, vind de stem die stemmen kregen!
Oor, luister naar de stem
van míjn geschiedenis!
Wij vielen. Met ons onze horizon.
Wij vielen. Met ons onze blik
op 't goed bestaansgeluk.
Voor de geworpenen der aarde
vervalt het oog op ieder ogenblik
tot toekomst die scheef ziet.

En hoort de geest, de onze,
niet in het rechte lood te staan?

En zal dit bouwval
uit geknechte tijden
niet door de hand van het herstel
gerezen en gerècht
naar het nieuwste heden moeten staan?

Het huis oogt mank. Geschiedenis
schreeuwt om de stutten die het mist.
Mijn volk verkreeg daar: stem!

Uit: MAGIE, 1975