Njun-Sranan Singi/ Nieuw Surinaams Volkslied
Een nieuw Volkslied voor Sranan. Een nieuw Surinaams Volkslied vol van eigen ritmes, eigen warmte, antoesjasme... Een ware Sranan-singi met indiaanse fluit, hindustaanse tabla, drums (krioro-dron) etc., reeds in 1970 geschreven. Een mooi lied ter vervanging van het huidige en m.i. nog steeds koloniale Opo Kondreman. Ooit is de durf getoond die oude vlag (met vijf sterren op een kromme hoepel en dat alles op een witte achtergrond) weg te doen en iets fris ervoor in de plaats te nemen.
Er zijn inmiddels nogal wat versies van het oude lied in een nieuw jasje verschenen, waaronder enige in het Sarnami, het Surinaams-Hindustaans. We proberen wel, maar we zijn er nog niet.
Kondreman, vrienden en landgenoten, vandaar met alle respekt, dit nieuwe Njun-Sranan Singi. Realistisch als ik ben mag ik zeggen dat het waarschijnlijk nooit gaat lukken om dit lied als officieel volkslied erdoor te krijgen. Maar het is in elk geval vanuit dokumentair oogpunt de moeite waard om deze vroege poging tot dekolonisatie van een nationale hymne hier nogeens onder de aandacht te brengen. Met name omdat het getuigt van een bepaalde gezindheid. Deze is gelukkig niet gebonden aan groepen die al of niet de ware revolutionaire geest menen te moeten klaimen. Nee, het is gewoon een kwestie van liefde voor een land waarin je vrij en gelukkig wilt zijn. Vandaar dit heerlijke Njun-Sranan Singi.
Auteursrechtelijk beschermd
