Het land mijner vaderen. Indrukken op eene reis door Egypte en Palestina

[p. 254]

II. De tempel tijdens 's heilands leven op aarde.

Ter verduidelijking volgt hier een plattegrond van het Tempelterrein en de gebouwen des Tempels tijdens 's Heilands leven op aarde.

Toegang tot het Terrein werd verkregen alleen van de Westelijke zijde door drie poorten, en langs Salomo's ‘Opgang’, het Viaduct, dat, de Kaasmakers-vallei overspannende, Moria met Sion verbond. De gewone ingang was door deze poort, in den Zuidwestelijken hoek van het Plein, en de uitgang door de poort in den N. westelijken hoek. Aan drie zijden van het terrein waren dubbele zuilengangen of colonnaden, gevormd door drie rijen pilaren, ongeveer 12 Meter hoog, gehouwen uit een enkel stuk marmer, en gedekt door een rijk versierde platte zoldering. Een vierde zuilengang, aan de Zuidzijde, bestond uit vier rijen pilaren, drie colonnaden vormende, de middelste waarvan, met pilaren van 33 Meter hoog, ongeveer 15 Meter wijd was, terwijl de beide andere, met pilaren van 16½ Meter hoog, naar proportie minder breed waren. Van het dak dezer colonnade tot beneden aan den muur in het Kedrondal, zal een hoogte geweest zijn van 150 Meter. Deze zuilengang, verbonden met Salomo's viaduct, droeg den naam van de ‘Koninklijke Voorhof,’ omdat zij de plaats besloeg, waar eenmaal het paleis van Salomo gestaan had; en de aangrenzende colonnade, aan de oostelijke zijde van het Tempelplein heette ‘Salomo's Voorhof’ (Hand. III:11). In deze zuilengangen of colonnaden vergaderde men, hadden Rabbijnen hun leerscholen, en waren, in de hoeken, verscheidene vertrekken tot verschillende doeleinden. Op het plan zijn de colonnades aangegeven door::::::

[p. 255]

Deze, van 50 tot 100 voet hooge colonnaden omsloten den ‘Voorhof der Heidenen’, een vierkant vormende van 250 Meter, bevloerd met gekleurd marmer. In dezen Voorhof werden, vooral op de groote Feesten, offerdieren verkocht, en hadden wisselaars hun tafeltjes, doch in strijd met de wet.

De Tempel stond in het Noordelijk gedeelte van het Tempelplein, en door een marmeren schutsel ‘Soreg’, 1½ Meter hoog, werd aangegeven tot hoe ver, en niet verder, op straffe des doods,

[p. 256]

Heidenen den Tempel mochten naderen. Een doorloopende trap, van 14 treden, leidde van de Soreg naar een terras, ‘Chel’, genaamd (B.B.B. op het Plan), en op dit terras of platform was de Tempel gebouwd.

Het eigenlijk Tempel-terrein bestond uit 1^o. den ‘Voorhof der Vrouwen’, 2^o. den ‘Voorhof van Israel’, en, 3^o. den ‘Voorhof der Priesteren’, en vormde een langwerpig vierkant aan welks Westelijk einde de Tempel zich verhief. De hoofdingang was aan de Oostelijke zijde, tegenover ‘Salomo's Voorhof’, en heette de ‘Schoone Poort’. Een opgang van twaalf treden leidde van het terras, de ‘Chel’, naar de prachtige poort, wier dubbele deuren van schitterend Corinthisch koper, zoo zwaar waren, dat 20 mannenkracht vereischt werd om ze te openen of te sluiten. Zoowel in den Noordelijken als in den Zuidelijken gevel der, den Tempel insluitende, galerij-gebouwen waren drie poorten met dubbele deuren, wijd en hoog, met goud en zilver versierd, en in de beide vooruitspringende hoeken, (Z. en N. van den Tempel) nog een poort, - te zamen dus negen toegangen tot den Tempel. De gewone ingang, behalve voor de Priesters, was door de ‘Schoone Poort’, en de twee meest Oostelijke Poorten, in den ‘Voorhof der Vrouwen’, ruim 66 voet in het vierkant, niet dus genoemd omdat hij alleen voor vrouwen bestemd was, maar omdat vrouwen, doorgaans, niet nader tot den Tempel traden. In de vier hoeken van dezen ‘Voorhof’ waren vertrekken, en langs de zijden was een zuilengang, waarin 13 offerkisten stonden, in den vorm van ‘trompetten’, voor verschillende doeleinden. Het zal in dezen Voorhof geweest zijn, dat Simeon het Kindeke in zijn armen ophief, en dat Anna, bijkomende, den Heere heeft beleden.

Uit den ‘Voorhof der Vrouwen’ leidde een half-cirkelvormige trap van 15 treden (op welke de Levieten stonden op het Loofhuttenfeest, om de 15 Liederen Hamaäloths te zingen) naar de Poort van Nicanor, recht tegenover de Schoone Poort, maar hooger dan deze, en zoo naar den smallen ‘Voorhof van Israel’, die door een balustrade, van een halven Meter hoog, gescheiden was van den ‘Voorhof der Priesteren’. Hier stond het koperen Brandofferaltaar, vierkantig, van ongehouwen steenen gebouwd, 15 voet hoog, en omringd van een omgang, 9 voet hoog van den grond. Zuidelijk van het altaar was de ‘koperen

[p. 257]

zee’ gedragen door 12 koperen leeuwen, en zóó groot, dat 12 priesters tegelijk, zich er in baden konden.

Recht tegenover het altaar (in éen lijn met de ‘Nicanor-poort’ en de ‘Schoone-poort’,) was de eenige ingang tot den Tempel, bestaande uit een hooge Poort met dubbele deuren, overtrokken met goud, en bedekt met een kostelijk voorhangsel. Boven den ingang was de gouden wijnstok, met gouden druiventrossen, 5 of 6 voet lang. Het ‘Heilige’, 20 Meter lang en 10 M. wijd, was van het ‘Heilige der Heilige’. (10 M. in het vierkant) gescheiden door een houten schot en het ‘voorhangsel’, en de gebouwen, die zoo het Heilige als het Heilige der Heilige insloten, waren van drie verdiepingen, doch niet zoo hoog als het dak des Tempels.

De eigenlijke Tempel was slechts 40 M. lang en 30 M. breed, schoon met de bijbehoorende en omringende gebouwen, met kamers voor de Priesters en tot andere doeleinden, minstens 50 M. lang en even zoo breed. De ter rechter- en linkerzijde uitspringende zijden der ‘Poort’, gaven den Tempel het aanzien van een kruis. (Zie platte-grond).