Vrede door recht
Als oplossing voor deze oorlog verwacht ik nog steeds, - al is 't wel eens zonder hoop, - het wonder, het mirakel, dat in één plotse, door niemand te voorziene, overweldigende gebeurtenis, alles zal doen eindigen.
Anders verwacht ik niets meer... dan de dood, van wat men nu nog de Europese beschaving durft te noemen. Wie weet: misschien is het fatale, door eeuwen vastgestelde ogenblik daarvoor gekomen!
Waar geen geweten meer bestaat; waar niets meer heerst dan ruw geweld en onrecht, waar de kleine en zwakke door de grote en sterke wordt verpletterd en vertrapt, alleen omdat de grote sterk is en de kleine zwak is, en waar de onverschillige Natuur zulks laat gebeuren zonder dátgene te verdedigen dat zij zelf klein en zwak geschapen heeft, terwijl verder ook de groten en de sterken onderling elkaar verscheuren en vernietigen, daar sterft ten slotte elk geloof en alle hoop en met gelatenheid vraagt men zich af, of het proces voor wat eenmaal Europa was, thans niet zijn logisch en normale eindverloop genomen heeft: de totale zelfvernietiging, eerst door de oorlog en daarna door de algemene revolutie, die volgen zal. En toch, wie weet! Het wonder, het mirakel kán gebeuren en daaraan klampt de mens zich vast, tot 't aller-uiterste!
Het Recht, voor mij in al zijn zuiverheid verwezenlijkt door het gemarteld België, zal misschien toch nog herleven en dan ook onweerstaanbaar zegevieren.
Ik wacht op het wonder...