Verzameld werk. Deel 6

10 juli

Ik zie zo graag de koeien 's avonds huiswaarts keren, log van melk, met lome schreden en zwaar loeiend als van toorn of ongeduld.

Ik zie ze graag komen, wit en zwart, of wit en bruin gevlekt, in bonte groep onder de hoge bomen, door welks wemelend

[p. 92]

lover 't rijke goud der ondergaande zon over hun deinende en golvende ruggen en schoften neerspettert.

Zij ruiken naar room en naar muskus en melk en hun grote ogen staan bol en verzadigd.