3 mei
Stille dag; dag van eenzaamheid, van mijmering en weemoed. Het denkbeeld van de dood verlaat ons niet ineens. Het verlaat niet zo spoedig de eenzame, die in bespiegeling met de natuur leeft. Het denkbeeld zweeft nog een tijd om hem heen, weerspiegelt zich in alles. Laat nu maar gauw de avond komen. Die stilt en sust en sluit, als met een zachte hand, de weemoedige ogen. Rusten, slapen, de ambiante droefheid laten bezinken, en morgen weer verder leven.
Auteursrechtelijk beschermd