kingen, die een totale omwenteling in de economische en sociale wereldtoestanden zouden teweegbrengen. Misschien zou hij wel lange en zelfs gevaarlijke reizen daarvoor moeten ondernemen, o.a. naar de verschillende vulkanische streken; maar zijn zware voorbereidende studies moesten eerst als een onwankelbaar-vaste basis voltooid zijn, en in zijn koortsachtige haast gunde hij zich rust noch uitspanning meer. Hij was er helemaal grijs onder geworden, zijn ganse gezicht stond vol-gegroefd met zware rimpels en zijn hoge gestalte leek als door een overgrote last terneergedrukt.
Mevrouw Dudemaine liet hem maar begaan. Wat zou zij ook anders? Leefde zijzelf niet geheel en al, met ziel en geest, in de weemoedige herinneringen van 't verleden en de volzalige illusie van de toekomst? Maar zij werd toch wel angstig soms, omdat hij er zo slecht ging uitzien, en trachtte zoveel mogelijk, in haar medelijdende berusting, materieel goed voor hem te zorgen.
't Was één uur. Nathalie belde voor de lunch en stuurde Médard met de schotels in de eetkamer. Mevrouw zat alvast aan tafel en Odon, die een groot gedeelte van de ochtend bij de vijver had zitten hengelen, kwam ook binnen en nam plaats aan haar linkerzijde. Even zaten zij zwijgend vóór de dampende, op zilveren komforen geplaatste schotels te wachten, met Médard, roerloos en strak, op korte afstand, achter de rug van mevrouw, naast het dressoir, tegen de muur.
- Vraag aan Nathalie of ze nog eens wil bellen, meneer heeft het zeker niet gehoord, zei mevrouw, zich tot de knecht half omkerend.
Médard verliet de kamer en dadelijk daarop weerklonk opnieuw de bel, luid, een lange poos, met nagalmend echo.
- Wij zullen maar vast beginnen, zei mevrouw, toen Médard in de eetkamer terugkwam.
De knecht presenteerde, en mevrouw Dudemaine en Odon bedienden zich in stilte van een koud voorgerecht.
- Ik heb een mooie snoek gevangen, mama, als u hem soms voor vanavond wil gebruiken, zei Odon na een poos.
- Jazeker, antwoordde mevrouw zonder van haar bord, waaruit zij langzaam at, op te kijken. Heb je hem al in de keuken