Verslagen over den gemeenteraad van Nevele

[p. 109]

Gemeenteraad van Nevele Zitting van den 9 Februari 1885

Voorzitter: Mr Leonce Mulle de Terschueren

Mr MULLE:

Mijnheers de raadsheer ik doe open de séance.

SCHELPE:

Remi doe ne keer de deure toe; da trekt hier nog al.

MULLE:

En effet ik ben gëenrhumeerd en ik verzoek u Mr Schelpe van te wijl in mijn plaats de dagord aflees.

SCHELPE:

Heeren van den Raad: De zaak aan de dagorde is de benoeming van onzen politiecommissaris. Zoo als gij weet zijn er nog al veel postulanten die de plaats begeeren, maar om wettelijk te handelen, moeten wij tot eene regelmatige stemming overgaan om de persoon te kiezen welke deze bediening moet bekleeden: Heeren van den raad, hebt gij elk uwen knikker medegebracht? De meerderheid der Raadsheeren knikt van ja, maar men bemerkt nogtans dat Mortier en Bosschaert vruchteloos al hunne zakken aftasten en schijnen den hunnen niet te vinden.

SCHELPE:

(tegen Mortier en Bosschaert)

Vindt gij hem niet dan Mijnheeren?

BOSSCHAERT:

Neen ik, Mijnheer de Notaris, en 'k en kan nie anders peizen of dat heel zeker es da mijn jongens hem zillen gepakt hen om mee te spelen.

SCHELPE:

Saperlotte! En gij dan Mortier?

MORTIER:

(gansch ontsteld)

Ei 'k en kan 't oprecht nie peizen, Mijnheer de Notaris waar dat hij mag zijn. 'k Zal mij al gauw om nen anderen loopen

(hij loopt haastig de deur uit)

Op het zelfde oogenblik komt binnen Honoré Meganck een dépeche in de hand en salueerende tot op de grond.

MULLE:

(ontsteld)

Ah maar Mortier, waar loop hij dan! maar dat mag niet zijn; hij gaat ons belachelijk mak; Remi! Remi! roep hem seffens wederom!

REMI DE VOS:

(met luider stem)

Mortier! Mortier! ... Mortier die nog niet gansch bijneen de trappen is komt spoedig naar boven wederom.

MULLE:

Kom weerom Mortier, kom weerom. Remi zal da wijl doen.

HONORÉ MEGANCK:

Vo noble seigneur i ik heb de de vrijheid ginomen va an hier binnen te treden o om u een dé dèpeche te behandigen die die die daar seffens toegekomen is.

(hij geeft de depeche af)

Toen Mulle die gelezen heeft zegt hij wederom: Ee eedelen heer ik hoor da da dat er iets ontbreekt aa aan de gemeenteraad. In indien ik u eenigszins ka ka kan aangenaam zijn za al ik mij belasten met het te te te gaan halen.

MULLE:

Ja Mr Honoré gij kunt ons inderdaad een groot dienst bewijs; Wijlt ge er om gaan?

(Hij haalt zijne beurs uit en geeft hem eenen cens)

H. MEGANCK:

(buigend tot op den grond)

Met het meeste plezier va an de wereld Mr Leonce, het is nog de de eerste keer da at ik de de gelegenheid heb va an u mijne da da dankbaarheid te bewijzen voor hetgene gij voor mij gedaan hebt

(zich wederom buigend tot op de grond)

Gij ij moogt volle vertrouwen hebben in mij! Ee eedele heer; i ik zal er na aar Gust Dhaenens om me gaan en zij zullen er gee en a achterdenken op hebben; i ik zal zeggen da at voor onze kleinen es

(hij gaat de deur uit)

.

[p. 110]

DE BAZIN VAN 'T STADHUIS:

(binnentredend in de zaal met een plateau waarop 9 pinten bier staan, zich wendende tot Mr Mulle)

Als 't u belieft Meneere!

MULLE:

(verwonderd)

Wat beteekent dat Madame, ik heb geen bier gevraag.

MADAME:

Ah excuseerd Meneere, het moet voor u zeker een halveken cognac zijn. Ik zal er straks ommegaan.

MULLE:

Wijl neen, wat beteekent dat, wij heb niets gevraag.

ALLEN TE GELIJK:

Neen, men hen wulder nie gevraagd.

MADAME:

(kwaad)

Hoe komt da tons Meneere da Remi aan de deure weest roepen heeft bier! bier!

REMI DE VOS:

Ei, Godonke; 'k en ei ik da nie geropen; 'k ei ik geropen achter Mortier die hem wildege ne knikker gaan koopen.

MADAME:

(zeer misnoegd)

Ten is niets Meneere.

(Zij neemt haren drank terug en vertrekt)

.

BOSSCHAERT:

(tegen Vreeze)

Me zijn wulder al gelijk nog dwaas da me daar nie en pinte van gepakt en hen; zen kost zij ons toch geen geld vragen, aangezien da m'het nie gecommandeerd en hoûn.

VREEZE:

Verdecke ja't. Ei Gust, roep ze weerom.

BOSSCHAERT:

Yla! bezinne, Medam!

Op het oogenblik dat Madame met hare pinten de zaal verlaat komt Meganck haastig binnen gesprongen met eenen papieren zak waar zijne knikkers in zitten; hij loopt tegen de plateau en doet 2 of 3 pinten bier er af vallen. Den papieren zak welke hij in de hand heeft, doordrongen van het nat scheurt en al de knikkers rollen op den plancher.

MORTIER en BOSSCHAERT:

(opspringend van hunne plaats en elk eenen knikker oprapend)

Ah! nu kunnen wij beginnen!

(Meganck, gansch beschaamd, raapt de overige knikkers op; hij telt ze zorgvuldig te samen en vindt dat er eenen te kort is; hij zoekt rond in alle kanten, zonder hem te vinden; eindelijk ziet hij hem onder de deur zitten; hij springt er naartoe om er hem uit te halen, maar juist op het oogenblik dat hij hem gaat vatten, ziet hij twee kleine vingers, die, van langs den anderen kant der deur er hem uithalen. Hij rukt met geweld de deur open om te zien wie dat gedaan heeft, doch vruchteloos, er is niemand meer te zien. Hij keert terug in de zaal en geeft de overige knikkers aan Schelpe)

.

MULLE:

Mijnheers de raadsheer, twee persoon vraag de plaats; de eerste is Mr Dewash, onzen ouden Marechal des Logis en de tweede is Mahieu, den ouden... ui...

MINNE:

Wachtmeester Mr Leonce.

MULLE:

Ja, de wachtmeester.

LAMBRECHT:

Bij ja, precies, Meneer den Bron, da was oprecht nog ne goên; den dienen en ee azoo toch oprecht nog nie te veel menschen gekl...

MULLE:

Ja maar Lambrec ik moet u doen observeer dat Mr de deken en ik dat alreeds gedecideer heb; er blijf maar meer over te stem; we wijllen dat Mr Dewash de plaats heb; hij heeft hier wijl zijn dienst gedaan als hij gendarm was en hij zal het nog doen.

LAMBRECHT:

Ei, ja maar zeker Meneer den Bron, ei ja kijk lijk of ge gij wilt e waar ei, zeker.

[p. 111]

MULLE:

(tegen Minne)

Il nous le faut absolument pour garder notre chasse.

MINNE:

Oui, oui soyez tranquille, c'est décidé.

SCHELPE:

Mr Leonce 't en es toch nie noodig van u in zulke opmerkingen te willen ontstellen. Ik zou ne keer willen zien wie dat er hier zou durven een ander voorstel maken.

(Hij werpt Lambrecht een verbrijzelenden blik toe)

.

MULLE:

Aldus Mijnheers de raadsheer, wij gaan overgaan tot de stemming.

BOSSCHAERT:

Meneer den Bron, zoudt mij toegelaten zijn van ook een vrage te doen?

MULLE:

Wijl zeker Bosgaert, wat is het?

BOSSCHAERT:

't Ware om te weten. Meneer den Bron, hoeveele dat i hij ga trekken; den eenen klapt hier van 800, den anderen van 1000 en we wete wulder nie waar dat 't scheedt.

MULLE:

Gij weet wijl Bosgaer dat in voorgaande zitting is vastgesteld; hij zal 1100 fr. appointement heb en kieks ook.

BOSSCHAERT:

(tegen Vreeze)

Zie e wel

(tegen Mulle)

. Alij kijk Meneer den Bron, men ken wulder daar nie aan te zeggen 'k wee ik da wel, maar 'n koun wulder alzoo onder malekaar gerijeleerd alij dame wulder zeien en is hij ne gulden daags hou da 't ons docht dat 't wel betaald was alij.

SCHELPE:

(in eenen lach schietend)

Ge zoudt er zeker willen ne schooier van maken!

DIAS:

Sakerdz... kan da min zijn; hij 'n zou wel om geen droorken bier mogen gaan.

MEGANCK:

Ach! da aa waar toch belachelijk.

MULLE:

Neen Bosgaer, wij willen dat hij 1100 fr. heeft. Mr de Raadsheer ik verzoek u over te gaan tot de stemming.

SCHELPE:

Die sedert eenige oogenblikken zorgvuldig met zijnen neusdoek het binnenste van zijnen hoed uitgewreven heeft staat eensklaps recht en roept uit: Heeren van den Raad er is nu genoeg over gesproken; ik ben zelf beschaamd in de plaats van sommigen onder u van zulke opmerkingen aan onzen weledelen Voorzitter te durven maken. Wij gaan onmiddelijk overgaan tot de stemming.

(Hij neemt zijnen hoed en na hem nog eens met de grootste zorgvuldigheid van binnen met zijnen neusdoek uitgevaagd te hebben gaat hij rond bij al de Raadsheeren welke er hunnen knikker in laten vallen)

.

SCHELPE:

De knikkers uitgietend en ze met de grootste zorgvuldigheid samentellend: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Hij hertelt met verwondering en vindt nog eens hetzelfde getal. Hij fluistert iets in het oor van Mulle.

MULLE:

(op den zelfden toon in 't Fransch)

Il ne faut pas lui en vouloir, ses intentions sont excellentes. Remerciez-le.

SCHELPE:

(met luider stem)

Heeren van den Raad, van dezen keer zijn we nog maar met 9 en ik vind nogtans 10 knikkers. Mr Mulle en ik hebben de oorzaak dezer misbegrepen en Mr Mulle, gelast mij van hier openbaarlijk aan Mr Meganck zijne dankbaarheid uit te drukken, omdat hij alhoewel van den Raad geen deel makende nogtans de welwillendheid heeft gehad, het voorstel van zijnen weldoener te stemmen.

MEGANCK:

(rood van schaamte)

Pa pardon Mr Léonce i ik heb mij niet veroorloofd va an me ede te te stemmen. Er moet vo voorzeker een erreur zijn.

[p. 112]

MORTIER:

Ach Meneer Mulle ik vraag u wel excuse: het zal zeker wel mijn faute zijn. Ik zal e 'k ik waarschijnlijk mijnen eerste knikker weere gevonden hen en a zoo z'in den hoed gestoken hen.

SCHELPE:

Neen, neen Mortier 'k ei e 'k ik den uwen gezien g'en hadt gij maar eenen.

MEGANCK:

(welke eensklaps verstaan heeft welk nut hij uit de omstandigheden kan trekken, staat spoedig recht en roept uit)

: Ee ee eedelen heer Leonce, aan aangezien da ge toch wilt zoo goed zijn va an mij vergiffenis te schenken, za al ik u bekken, da ak mij inderdaad nie ie kunnen inhouden en heb, u uw voorstel te stemmen.

(Op dit oogenblik gaat een luid geschater op en de kleine jongen van madame uit 't Stadhuis komt plotselings van achter den stoel van Lampaert gesprongen en roept uit met klinkende stem: 't en es geen waar 't en es geen waar! Ik ei der 'k ik eenen in ingestoken! Ik ei te 'k geweest! De groote verbaasdheid staat op de aangezichten der raadsheeren te lezen. Meganck weet niet waar kijken van schaamte. De kleine loopt al lachend en springend uit de zaal).

REMI DE VOS:

Ei godonke!

MULLE:

Ah le petit gredin sapristi!

SCHELPE:

(met haast)

Heeren van den Raad het is genoegzaam bewezen dat het voorstel van Mr Leonce met eenparige stemmen is aanveerd.

MULLE:

(opstaande)

Mijnheers de raadsheer de zitting sta op

(al de raadsheeren staan recht met uitzondering van Lampaert)

Mulle voortsprekend: Maar vooraleer zij ga voort, wijl ik hier al de raadsheer bedank voor de eer wijlk zij mij heb aangedaan op de inhaling; ik heb ook al de drapeaux geremarqueer en de uitsteekberd die op de huis der parochian gestaan heb en ik bedank ze ook voor de eer die zij mij heb gedaan en onder ander bedank ik op een heel particulier manier die courageuse weduwe... in... de Reu die zoodanig als de geus is beu.

AL DE RAADSHEEREN:

Bravo! Bravo! Vivan Meneer Leonce, Vivan onzen Burgemeester.

MULLE:

Merci Mijnheeren; Wijl merci; La séance est levée;... ui... pardon. De zitting ga voort.

Al de Raadsheeren verlaten de zaal (uitgezonderd Lampaert).

MEGANCK:

(bij het vertrekken, tegen Bosschaert)

Die ie kleine v... ee ee mij vaste gehad zilde. Wa aar zat i hij dan Gust?

BOSSCHAERT:

Ei achter Lampaerts e stoel. Es 't geen waar, Mr Emile?

(Bosschaert verwonderd van geen antwoord te krijgen, keert zich om en bemerkt dat Lampaert nog op zijne plaats is blijven zitten)

.

BOSSCHAERT:

(terugkeerend, tegen Lampaert)

Mr Emile ga e nie mee dan. Geen antwoord

(herhalend met luider stem)

Mr Emile slaapt e dan?

LAMPAERT:

(ontwakend)

ui, Ei wel, wa es er? Es 't gedaan?

BOSSCHAERT:

Ja Ja't; ze zijn al lank amaal weg.

(Beide verlaten de zaal)

.

(Beneden in den gang; Mulle tegen Meganck)

: Gij moet nie bevrees zijn omdat gij op mijn inhaal op uw telegraphe niet zijt gewees. Als ieman réclam mak ik zal alles arrangeer met Mr Peereboom gelijk ik gedaan heb voor Naartje Doeb.

Petrus