|
| |
| |
| |
Gezangen van ds J.W. Bussingh. No. XVI.
Bij het avondmael.
Zangwijze: Psalm 100. 131. 134. 142. De Morgen- en Avond-Zang. Gezangboek voor de Luthersche Kerk te Rotterdam, Zangwijze: Psalm 44. 80. 86. 96. en Lied 3.
Gij, die aen den gevloekten stam
Van 't kruis, als schuld'loos Offerlam,
Voor diepgevallen Zondaers stierft,
En ons genade en heil verwierft.
| |
| |
Wij vieren hier Uw' Midd'laers-dood:
Hier voedt Gij ons met Hemelbrood:
Hier zien wij 't allerkostlijkst goed,
Uw eigen lichaem en Uw bloed.
ô Liefde, zonder wedergaê!
ô Eeuwig wonder van genaê!
Hier, aen dees heil'gen liefdedisch,
Verzegelt Ge Uw beloftenis.
ô, Schenk mij, bij dit plechtigst feest,
Den troost, den invloed van Uw' geest;
't Geloof, waer door ik zeker weet,
Dat ik mij 't oordeel drink' noch eet'.
| |
| |
Geef mij een heilbegerig hart,
't Gevoel van Uw gedragen smart;
Oprecht zij mijn belijdenis,
Hoe 'k, buiten christus, alles miss'.
‘Verkondig, Christen! hier mijn Dood’!
Dit was de les, die Gij gebood;
Leer zelve mij, door 's Geestes kracht,
Hoe ik die les naer eisch betracht'.
Gij wierdt gevloekt, bespot, verächt,
Dit heeft mijn zonde op U gebracht:
Leer mij, wat zegen Gij verwierft,
Wanneer Gij voor die zonde stierft.
| |
| |
Ik weet, ik heb het, door Uw woord,
Als uit Uw eigen mond, gehoord,
Wen wij gelovig tot U gaen,
Dan neemt Ge ons in genade ook aen.
Ik, stof en asch, ik ben niet waerd,
Dat ooit dat heil mij wedervaerd,
Maer Gij versmaed den Zondaer niet,
Die U zijn hart ten offer biedt.
Zie daer dan, Zoenborg! neem dit hart,
Ter neêrgedrukt door zonden-smart;
ô Groote Heiland! reinig Gij,
En maek dat hart van zonden vrij.
| |
| |
Gij zult. - 'k Voel hoe ik 't misdrijf schuw',
Gij blijft in mij, en ik in U:
En, heb ik hier mijn loop volbracht,
Dan wekt Gij me op, door Uwe kracht.
ô, Welk een schat van zegen geeft
Ge aen 't hart, dat zuiver voor U leeft;
Uw eigen lichaem en Uw bloed,
Schenkt Ge ons, ten pand van 't hoogste goed.
Geen twijfel heeft op 't hart meer kracht: -
Daer is verlossing aengebracht;
't Geloof rust nu op vasten grond,
Bij 't zien der zegels van 't verbond.
| |
| |
Ja, 'k smaek nu, welk een rijke schat
Van liefde en heil Uw dood bevat:
De disch, hier voor mij toebereid,
Verschaft mij hemelzaligheid.
Gij hebt mij lief: - Uwe offerhand
Aen 't kruis is 't sprekend onderpand: -
Mijn jesus niets, niets scheid ons meer,
Gij hebt mij lief: - 'k bemin U weêr.
Ja, Heer! 'k bemin U, onverdeeld,
't Zij rampspoed drukt, 't zij voorspoed streelt:
Ja, schoon en vleesch en hart bezwijk',
Die liefde is onveränderlijk.
| |
| |
Dit Bondmael geeft vernieuwde kracht;
Nu wordt mijn strijd met roem volbracht;
Gesterkt door deze drank en spijs,
Behael ik vast den glorieprijs.
Maer, hij die recht ten bond-disch' gaet,
Bant uit zijn hart ook nijd en haet;
En, ongeveinsde Broedermin
Neemt daer haer vasten zetel in.
Leid verder, Heer, mijn toeverlaet,
Leid zo mij verder door Uw' raed,
Zo word ik, door Uw hand geleid,
Eens opgevoerd in heerlijkheid.
| |
| |
Ja, wen mijn loop is afgedaen,
Dan kan ik vrolijk henengaen:
Dan vier ik, in de Hemelzael,
Eens met U eeuwig Avondmael.
(Het Hoogduitsch van J.A. Schlegel vrij gevolgd.)
|
|
Auteursrechtvrij