|
| |
| |
| |
Gezangen van ds J.W. Bussingh. No. VI.
Ziet den mensch! Joh. 19 vs. 5.
Zangwijze: Psalm 42.
Gezangboek voor de Luthersche Kerk, te Rotterdam: Zangwijze: Psalm 77. &c. of Lied 44. &c.
Zie den Mensch! - Wat last van zonden,
Torst dees eigen Zoon van God! -
Zie den Mensch! - gehoond, gebonden,
Wreed mishandeld, bits bespot. -
Kind van Adam! Zie den Mensch!
Onze Hoop, der Vaed'ren Wensch,
Vaek door Eng'len aengebeden,
Hier, als worm der aerd', vertreden. -
| |
| |
Ziet den Mensch! - ô Stervelingen!
Die Zijn' wet en dienst versmaed,
Ziet, in Zijn' mishandelingen,
't Loon dat u te wachten staet.
Zondaer! beef, op dit gezicht,
Voor het Godlijk strafgericht! -
Al dit leed, dien smaed, die plagen,
Moet Hij om uw' zonden dragen. -
Zie den Mensch! met sidd'rend ijzen,
Ja, voor uw toekomstig lot,
Zie in Hem uw vonnis wijzen,
Zondaer! door een vreeslijk God. -
God spreidt, aen Zijn' eigen Zoon,
Hier Zijn' heete wraek ten toon;
Wraek, die, wilt gij Hem niet vrezen,
Eindeloos uw deel zal wezen. -
| |
| |
Ziet den Mensch! - Gelijk de Bende
Woedend om Hem heên vergaêrd,
't Heir van jammer en ellende
Zich, van alle zijden, schaerd;
Eenmael zal de Vorst der Hel,
Zijn gevloekte Legerscharen
Zo, ook tegen u, vergaêren.
Ziet den Mensch! - ô Isrels Loten!
Zie den Leeuw uit Judaes Stam,
In dees Mensch, door u verstoten,
Bastaert-Kroost van Abraham!
Werpt, al bevend voor uw straf,
Eind'lijk Moses dekzel af:
Keert tot uwen Koning weder,
Buigt u voor Messia neder! -
| |
| |
Zie den Mensch! - Verblinde Heiden!
Buk voor Salems Koning neêr.
Volk'ren! nog van God gescheiden,
Eert dees Mensch als Opperheer.
Kies, ô Zoon van Muhamed!
Zulk een' troost, in dood en leven,
Kan u nooit uw Koran geven.
Zie den Mensch! - Bekommerd Christen!
Zie in Hem de bron van troost: -
Nu, nu wijken Satans listen,
Zie uw' Losser, Adams Kroost!
Drukt de last der zonden zwaer,
Ziet den Mensch! uw Middelaer: -
Ja; verbant uw hooploos vrezen,
Hij, Hij wil uw Voorspraek wezen.
| |
| |
Zie den Mensch! - Belijd, vrijmoedig,
Christen! wat uw' schuld ook zij;
Hij, in meêlij overvloedig,
Maekt u, door genade, vrij.
Zie Hem tot uw' hulp gereed;
Hoe ook nu, zelfs 't prangendst leed,
Hem op 't diepst ter neêr moog' drukken,
Hij zal u aen 't leed ontrukken.
Ziet den Mensch! - Verlegen' Zielen!
Droogt uw tranen, zucht niet meer! -
Blijft ge in ootmoed voor Hem knielen,
Eert gij Hem als Opperheer,
Legt dan 't angstig vrezen af;
Zie dees Mensch, uw' zondenstraf,
Zonder morren, zonder klagen,
In uw' plaets, vrijwillig dragen. -
| |
| |
Zie den Mensch! - En werp uw zuchten,
All' uw' angst, uw zorg, op Hem;
Veilig moogt gij tot Hem vluchten;
Hoor Zijne Euangelie-stem! -
Wend u, Christen! blij te moê,
In 't Geloof, naer jesus toe;
Die op dezen Mensch betrouwden,
Zijn in eeuwigheid behouden.
Ziet den Mensch! - Ook gij, Verlosten,
Door Zijn dierbaer offerbloed! -
Welk een' prijs gij ook moogt kosten,
Hij heeft al de schuld geboet.
Onder al dees smaed en spot,
Ziet ge, in dezen Mensch, uw' God,
Eind'loos goed in mededogen,
Eind'loos groot in alvermogen. -
| |
| |
Zie den Mensch! - En, volg Zijn' treden,
In het bange strijdperk na,
Christen! - kom, met moed gestreden,
Sla Zijn heerlijk voorbeeld gaê.
Al de folt'ring, al de smaed,
Al 't vervolgen, al de haet,
Ooit om Zijnen Naem geleden,
Wisselt eens in Zaligheden. -
Menschen-Zoon! - Maer, nu omgeven
Met den gloor der Majesteit;
Ja; op 's Vaders Troon verheven,
In het Rijk der Heerlijkheid.
Wij, aenbidlijk Opperheer!
Knielen op Uw' voetbank neêr:
Wil Gij, door dit dal van tranen,
Ons den weg ten Hemel banen! -
| |
| |
Dreigen rampen of gevaren,
Drukken heiren van verdriet,
Leer ons op Uw voorbeeld staren,
Dan verflaeuwd ons hopen niet.
Zael'ge troost, die 't hart verrukt,
Eenmael, hoe gehoond, verdrukt,
Eeuwig, Hallelujah zingen! -
|
|
Auteursrechtvrij