Nieuwe lof-sangen en geestelijcke liedekens
(ca. 1695)–Bernardus Busschoff–
AuteursrechtvrijOp de Voyse: Wel aen mijn Ziel, &c.
EEr dat de Sonn' haer snelle Paerden,
Tot haren loop hadd' ingespant,
Quam uyt den zwarten schoot der Aerden
| |
[pagina 117]
| |
En uyt der dooden duyster Landt,
De Man van Godes rechterhandt,
Beladen met de rijcke buyt,
Van sijn vyanden,
Die nu sijn handen
Mildelijck ons deylen uyt.
2. De Joden hoopten hem te stuyten,
Sy vreesden voor den derden dagh,
Dies sloten sy het graf van buyten,
Een zwaren steen voor d'inganck lagh:
End'om te maken meer ontsagh,
Druckten daer op den zegel-rinck:
Een hoop Krijghs-knechten,
Gereet tot vechten,
| |
[pagina 118]
| |
Naer het Graf op Schiltwacht ginck.
3. Maer als de Heer uyt 't graf woud' treden,
Als Bruyd'gom uyt sijn kamer gaen,
Quamen twee Eng'len flucx beneden
Om haren Heer tot dienst te staen;
Met sulcken klaerheydt aengedaen,
Dat al de Wachters seer verbaest
Waren als dooden,
En daer na vlooden
Na de Stadt met grooten haest.
4. Sy seyden elck dat Jesus leefde,
's Doods stricken hadd' gescheurt aen twee,
Dat d' Engel, als het aertrijck beefde,
Hadd' wegh gerolt den zwaren steen,
En wat een klaerheydt daer omscheen:
Dit groot en onverwacht gerucht
| |
[pagina 119]
| |
Van dees' soldaten
Door-liep de straten
Jerusalems metter vlucht.
5. Door dees' soo vreemd' en nieuwe mare
Was stracks beroert de groote Stadt,
Maer Christi kleyn bedroefde schare,
Die met gesloten deuren sat,
Betreurend' haer verlooren schat,
Heeft wel 't gerucht met vreught gehoort:
Doch door het vreesen,
Scheen 't haer te wesen
Een gedroomt' en ydel Woordt.
6. Wat doet de Heer doch ondertusschen?
Hy die niet breeckt 't gekroockte riedt,
Die 't roockend' vlasch niet pleeght te blusschen
Verstoot sijn zwacke Jongers niet:
| |
[pagina 120]
| |
Hy maeckt dat een yeder aen hem siet,
Hem spreeckt en oock met handen tast:
Ja laet hem spijsen,
Om sijn Verrijsen
Haer te doen gelooven vast.
7. Als de Heer soo was verscheenen,
En haer soo vriend'lijck had' gegroet,
Is al haer ongeloof verdweenen,
De vrees' verginck uyt haer gemoet
Als voor de son den Nevel doet:
Haer hert en ziel wierdt soo verheught,
Dats' alle slagen,
Hebben verdragen,
Om des Heeren wil met vreught.
8. Verweckt o vriendelijcke Heere
Ons door uw's verrijsenis Kracht,
Op dat wy leven u tot eere,
| |
[pagina 121]
| |
Ontwickelt van der sonden macht:
Van 's Duyvels banden seer onsacht,
Maeckt ons Heer Jesu los en vry,
Dat u alleene,
En anders geene,
Onsen Geest magh dienen bly.
|
|