Nieuwe lof-sangen en geestelijcke liedekens

[p. 96]

Af-maninge van de liefde der wereldt.

Op de voyse: Van de Engelse Fortuyn.

AL wat men hier in dese Wereldt vindt
O wereldts Mensch, is losser dan de windt,
Al watter blinckt, al watter heerlijck schijnt,
Is min dan niet, eylaes tot niet verdwijnt!
2.   Hoe haest verdwijnt het ydel wereltsch goet,
Het komt en gaet gelijck als Ebb' en Vloet,
't Rolt als een bal, 't verandert haest van Heer,
In d' een handt nu, en dan in d' ander weer.
3.   Hoe haest verdwijnt de ydel wereltsch eer,
Hoe haestigh sinckt de hooghmoet plat ter neer,
Die huyden is verheven als een godt,

[p. 97]

 

Eer morgen wort veracht, belacht bespot.

 

4.   Hoe haest verdwijnt de ydel Wereldts lust,

 

Veel haester als een Keers werdt uytgeblust,

 

Van dertel vreught, van schetter end' gelagh,

 

Is 't slot en 't eynd' geween, getreur, geklagh.

 

5.   Blindt is de mensch, die steedts na rijckdom vroet,

 

Gelijck de blinde Mol in d' Aerde doet:

 

d' Eersuchtigh mensch is dwaes, die vroegh en laet,

 

Na 's Wereldts eer en ydel hoogheydt staet.

 

6.   Dwaes is de mensch, die wellust en playsier,

 

Na jaeght, en soeckt in 't dal der tranen hier:

 

Al 's wereldts vreught is maer wormstekigh fruyt,

 

d' Hert knagend' worm kruypt doch in 't eynd' daer uyt.

 

7.   O Christen mensch! uw' oogen open doet,

 

Hebt gy begeert tot vreughd', tot eer, tot goet,

 

Soeckt 't een of 't ander hier beneden niet,

[p. 98]

 

Heft 't hert om hoogh, met 't oogh na boven siet.

 

8.   Tracht na die vreught, die nimmer werdt beweent,

 

Staet na die eer, die nimmer werdt verkleent:

 

Arbeydt om 't goed, dat nimmermeer vergaet,

 

Maeckt dat u ziel hier op haer oogen slaet.

 

9.   Verheft u ziel uyt 's Wereldts modder-poel,

 

Verr' boven d' Aerd' en al het Aertsch gewoel:

 

Soeckt 's Hemels goet, soeckt 's Hemels eer en vreught.

 

'k Wensch dat gy 't soekt, en dat gy 't vinden meugt. Amen.