Nieuwe lof-sangen en geestelijcke liedekens
(ca. 1695)–Bernardus Busschoff–
AuteursrechtvrijVoyse: De Sonn' heeft ons berooft, &c.
HOe lustigh en hoe groen,
Is 't in dit Meys saysoen,
Hoe lieflijck ist nu buyten,
Nu all' de jonge spruyten
| |
[pagina 92]
| |
Van gras, van kruyt, van bloemen,
Om strijdt den Heere roemen.
2. Al 't Veldt is nu ter tijdt
Als een schoon groen tapijt,
Dat onlanghs stont als Heyde,
Is nu gras-rijcke weyde,
En d'Ackers met haer voren,
Staen groen van 't vuchtbaer Koren.
3. De Boomen hoogh en groot,
Die onlanghs scheenen doodt,
Als dorr' en gantsch bevroren
Staen, als van nieuws geboren
Met bladeren en knoppen
Verciert tot in de toppen.
| |
[pagina 93]
| |
4. De vogelkens rondtsom,
Die onlanghs scheenen stom,
Nu weer met held're keelen
Den lof haer 's Scheppers queelen:
Den Leeuw'rick klimt na boven,
Om daer den Heer te loven.
5. Elck Schepsel na sijn aert,
Sijn Scheppers lof verklaert,
Komt edel Creatuere,
Komt leert van de Natuere,
Komt Mensch, komt leert slaen-gade
Den Mey-tijdt der genade.
6. De Son aen 't Firmament
Haer kracht nu neder-sent:
| |
[pagina 94]
| |
Nu is sy hoogh geresen,
Stracks sietmen ander wesen
Aen boomen, kruyden, dieren,
Selfs aen de kleyne Mieren.
7. Het krachtigh Sonne-licht
Van Godts vrien'lijck gesicht,
'T welck breeckt de harde steenen,
Heeft langh u hert bescheenen:
Noch staet gy als te vooren,
Verkout, en gantsch vervrooren.
8. Gy blijft van vrucht soo bloodt,
Als waert gy dorr' en doodt:
Soo eenigh sap en leven,
Is in u stam gebleven,
| |
[pagina 95]
| |
Begint nu vrucht te dragen
In dees soo vruchtbaer dagen.
9. Rijst uyt der sonden stof,
Wast tot uw's Scheppers lof,
Als wel-geplante Boomen,
Nu sijn genaden-stroomen,
U wortel soo besproeyen,
Pooght nu in deught te groeyen.
10. Laet Heer u hemelsch vocht
Af-druypen door de locht,
Laet op ons herten dalen,
Uw' aenschijns Sonne-stralen,
Soo sullen wy ontluycken
Als Roosen op haer struycken. Amen.
|
|