Brieven. Deel 2. 1876-1886

[p. 338]

Aan Prof. H.P. G Quack.

Parijs, 9 November 1885.

Waarde Vriend,

Eenigen tijd geleden hebt gij de onvoorzigtigheid begaan mij te logeren te vragen, en nu komt mijne vrijpostigheid U aan den tand voelen.

Het volgende in vertrouwen.

Ik overweeg zeer ernstig eene konversie mijner industrieele zaak te Batavia in eene maatschappij of maatschappijtje op aandeelen, waarvan de zetel zich in Holland zou bevinden.

Daarvoor is het noodig dat ik eenige dagen te Amsterdam kom doorbrengen, ten einde met dezen en genen te spreken.

Het best zou mij dit gelegen komen in de eerste helft van December a.s., maar ik ben aan dat tijdstip niet volstrekt gebonden, en zou mij vóór alles wenschen te regelen naar de konvenientie van mevrouw Quack en de uwe.

Doe mij weten, bid ik U, of omstreeks dien tijd mijne tegenwoordigheid geen andere huiselijke schikkingen in den weg komen, en U niet te zeer in uwe bezigheden storen zou. Bestaat daar gevaar voor, noem dan zelf s.v.p. een anderen tijd.

Eene ligte ongesteldheid van Gideon uitgezonderd, maken wij het bij voortduring best.

Wij hebben uwe hand meenen te herkennen, en in elk geval uw geest, in de buitengewoon gepaste vermaning aan het adres van den Nieuwen Gids in de laatste aflevering van den Ouden.

[p. 339]

Gisteren hadden wij een der redakteuren van het nieuwe tijdschrift te dejeuneeren: den jongen medicus Frederik van Eeden, geëngageerd met de oudste dochter van Van Vloten.

Tot zijn lof moet ik zeggen dat hij onze plagerijen, die vooral niet malscher waren dan de uwe, zegevierend doorstaan heeft. Hij vertoeft eenige dagen te Parijs met het oog op zijne dissertatie (een onderwerp uit de psychiatrie, geloof ik).

Met onze vriendelijke groeten aan mevrouw Quack, die verzocht wordt wel te willen gelooven dat ik geen ‘lastige’ logé ben,

De Uwe.