Brieven. Deel 2. 1876-1886

Aan Prof. Jan ten Brink.

Parijs, 24 Augustus 1885.

Waarde Heer Ten Brink,

Ik dank U zeer, zoo ijverig voor mijne belangen gewaakt te hebben, en herken daaraan uw goed hart.

Het blijft dan overeengekomen, dat de heer Holkema f 150 betalen zal, te verrekenen na ontvangst der kopij of na het korrigeren der proeven. Te veel zal het niet zijn, want het opstel zal mij vrij wat hoofdbreken kosten.

Maar afstaan van kopijregt, daarvan kan ditmaal niet inkomen. Drie vierde gedeelten van mijn werk zal ik moeten putten uit een onuitgegeven dagboek van Multatuli, welks bezitter enkel uit genegenheid voor Multatuli er in heeft toegestemd, mij inzage te geven, en vrijheid te schenken tot excerperen.

Door het kopijregt af te staan zou ik in casu beschikken over andermans eigendom.

Acht de heer Holkema dit een onoverkomelijk bezwaar, het zou mij leed doen. Nergens elders zou mijn opstel zoo goed op zijne plaats zijn als in Onze Hedendaagsche Letterkundigen.

Laat ons afspreken dat ik vóór 31 Augustus omtrent

[p. 328]

de beslissing van uw uitgever onderrigt zal worden. Reeds sedert einde Mei zijn wij over dit onderwerp in correspondentie; en het is een mirakel dat Multatuli, 65 jaren oud en man van den dag, niet tusschentijds overleden is. Er moet nu voortgang gemaakt worden.

Ook moet de heer Holkema bedenken dat, indien anderen en ikzelf ten behoeve der Hedendaagsche Letterkundigen biografische en bibliografische bijzonderheden verstrekken, hij die welwillendheid behoort te reciproceren. Hij zegt dat zijne onderneming ‘vrij’ moet blijven, en het hem ongewenscht voorkomt haar ‘aan banden’ te leggen. Maar que diable! ik heb met de onderneming van den heer Holkema niet te maken. Is het hem niet genoeg de vrije beschikking te hebben over mijne kopij voor ééns, hij moet het weten.

Mijn zoon belast mij met zijne eerbiedige groeten voor U, en verzoekt mij U dank te zeggen voor uwe belangstelling.

Met vriendschappelijke gevoelens

Uw Dienstwillige.