Jesus spreekt over Zijn aanstaand afscheid
Jesus was als een klein Kindje op aarde gekomen in een stalletje, om voor ons de gouden hemeldeur open te maken. Daarvoor moest Hij sterven aan het kruis. Vlak voordat Jesus ging sterven aan het kruis, zei Hij daarom tegen God de Vader: Vader, nu is alles klaar. Alles, wat Ik doen moest om de hemeldeur open te maken, heb Ik nu gedaan. En toen Jesus dat gezegd had, stierf Hij aan het kruis. Gelukkig, nu was dat allemaal voorbij! Jesus had Zich Zelf weer levend gemaakt. Maar moest Jesus nu nog langer op de aarde blijven? Nee, dat hoefde niet, alles was immers af. Jesus bleef enkel nog maar een poosje, omdat Hij Zijn Apostelen nog veel te vertellen had. Want als Hij eenmaal weer in de hemel was, zou Hij er voor altijd blijven. Jesus verlangde er toch zo naar om weer naar de hemel te gaan. Je weet wel, hoeveel Jesus van Zijn Vader in de hemel hield, en nu zou Hij weer gauw bij Hem zijn. Hoe heerlijk toch! Toen Jesus op een keer weer even bij Maria was, zei Hij: Moeder, Ik moet U wat zeggen. Maria keek Jesus eens goed aan. Ze zag, hoe blij Jesus keek. Ze dacht: Wat voor heerlijk nieuws zal het zijn? Stil luisterde Ze nu en Jesus zei: Moeder, nog een klein tijdje en dan ga Ik weer terug naar de hemel .. naar Mijn Vader in de hemel en naar alle lieve engeltjes. Als Ik daar boven in de hemel ben, ga Ik voor U vast een heel mooi plaatsje klaar maken.
Ja Moeder, de mooiste plaats van heel de hemel is voor U. Want luister eens, lieve Moeder, U moet nog een poosje op aarde blijven. Uw werk is nog niet af. U moet bij de Apostelen blijven, om hen te helpen en voor hen te bidden. Zo wil Ik het en zo wil Mijn Vader in de hemel het.... Natuurlijk zou Maria heel graag met Jesus mee willen naar de hemel. Ze hield zoveel van Jesus en nu zou Hij al gauw voor goed weggaan! Maar denk je nu, dat Maria mopperde of ontevreden was? O nee, hoor! Ze vond altijd alles goed, wat God van Haar wilde en Ze was zo blij, omdat haar Jesus zo blij was. Jesus keek Zijn Moeder eens aan en dacht: Wat 'n lieve, beste Moeder. Ze denkt helemaal niet aan zichzelf, omdat Ik nu van Haar wegga. Ze denkt enkel aan Mij en is blij, omdat Ik zo blij ben. En Ze denkt aan de mensen, aan de Apostelen; als Ze maar helpen kan. Maar nu moest Jesus het ook aan de Apostelen zeggen. Jesus wachtte tot al Zijn Apostelen weer bij elkaar waren in die grote kamer.
En net als tegen Zijn Moeder vertelde Hij nu, dat Zijn werk op aarde klaar was en dat Hij nu weer terug ging naar de hemel. Heel stil hadden de Apostelen geluisterd. En toen Jesus uitverteld was, bleef het nog stil... Niemand zei wat terug. Verdrietig keken de Apostelen voor zich uit. Jesus weg .. voor goed weg.. Jesus, waar ze zoveel van hielden! Wat moesten ze toch beginnen, als die lieve, beste Jesus niet meer bij hen was.. Jesus begon weer verder te praten en vertelde hen nu ook, dat Hij zo heel erg blij was, omdat Hij weer terug ging naar Zijn Vader in de hemel. Maar dat hielp niet, hoor! De Apostelen bleven toch stil en verdrietig voor zich kijken. Hoor eens, zei Jesus, jullie kijken zo bedroefd, maar dat moet
Auteursrecht onbekend
