Moeders mooiste uurtje

[p. 96]

Jesus woont achter het gouden deurtje

Kijk nu nog eens hier naar die mooie plaat, waar Jesus onder de boom zit met al die kinderen om Hem heen... (zie bladzijde 95). Je zit zo naar al die kindertjes te kijken, je zou er zeker ook wel graag bij geweest zijn, is 't niet? Als je aan me gevraagd had: Moeder, Jesus is hier, mag ik naar



Hem toe, dan zou moeder net zo gedaan hebben als die moeders hier op de plaat. Dan zou ik kleine broer ook meegenomen hebben en samen zouden we dan naar Jesus gegaan zijn, naar die lieve Jesus... Maar hoor nu eens, kindje, kom nu eens even heel dicht bij moeder... Ik heb je iets fijns te vertellen... Moeder kan ook wel met jou naar Jesus toe gaan. Heus, echt! Niet één keertje, maar zo vaak moeder maar wil. Zie je daar ginder de grote, mooie kerk? Wel daarin woont Jesus. Heel vooraan in de kerk is een klein huisje met 'n gouden deurtje er voor. Achter dat gouden deurtje woont Jezus. Daar omheen zijn altijd engeltjes. O, zo mooi staan ze daar, want zij weten zo goed, wie er achter het gouden deurtje woont. Omdat Jesus zoveel van de mensen houdt, wil Hij daar bij ons in de kerk wonen. Hij is daar altijd, overdag en ook 's nachts, als het donker is... Jesus blijft daar altijd. Vlak voor het gouden deurtje brandt een lampje. Een mooi, rood lampje. Dat lampje mag nooit uit, 's nachts ook niet. Het brandt daar voor Jesus, want Jesus



is 's nachts immers ook achter het gouden deurtje. 't Is net of het rode vlammetje zegt: Mensen, denkt er om.... hier woont Jesus. Jesus is er dikwijls zo alleen. Hij ziet zo graag, dat de mensen bij Hem komen. En Jesus zegt nu ook: Toe, laat de kindertjes toch bij Me komen,



van hen houd Ik juist het allermeest....

Dat weet moeder best, en daarom heeft moeder je al eens een paar keer meegenomen naar de grote kerk, waar Jesus woont. Jesus is daar zo blij om. En moeder wil Jesus graag een plezier doen. Jesus is zo heilig, dat weet je wel. Jesus is de heilige God. Daarom zegt moeder altijd: Netjes knielen, niet praten en draaien, maar mooi naar 't gouden deurtje kijken. Jesus ziet recht door het gouden deurtje heen. Hij ziet naar je hartje....

[p. 97]

Weet je nog, wat die kindertjes hier op de plaat voor Jesus



hadden meegenomen? Bloempjes.. En Jesus was er zo blij mee. Jij kunt ook altijd zorgen voor een mooi bloempje, nog véél, véél mooier dan deze kindertjes hier in hun handjes hebben. Dat heeft moeder al eens meer verteld, hè? Zullen wij die lieve Jesus nu eens gauw een pleziertje doen? Dan mag je nog eens een keertje met moeder mee naar de kerk om Jesus te groeten, goede dag te zeggen. Zul je dan voor een heel mooi bloempje zorgen? 'n Bloempje van gehoorzaamheid.

Ja, dat is een van de fijnste bloempjes. Als moeder nu straks na het spelen zegt: Kom kindje, 't is tijd om naar bed te gaan en als je dan dadelijk je speelgoed opruimt en niet zeurt om nog wat op te blijven, weet je wat er daar dan van binnen gebeurt? Dan komt een héél mooi bloempje in je hartje: een bloempje van gehoorzaamheid. Ik denk, dat de lieve Jesus nu al op je zit te wachten daar ginder in de grote kerk. Hoe lief toch van Jesus, dat Hij altijd bij ons wil wonen. Nu kunnen we zo dikwijls naar Hem toe gaan, als we maar willen. Niet één keertje, zoals deze kindertjes. O nee! Moeder is daar zo blij om. Moeder vindt het zo fijn, dat Jesus zo vlakbij woont in de kerk. Moeder gaat ook dikwijls even naar de kerk, naar Jesus toe, om even met Jesus te praten. En dan zegt moeder: Jesus, ik ben zo blij, dat U altijd bij mij wilt wonen achter het gouden deurtje. Dank U wel, lieve Jesus.

Ben je daar ook niet blij om? Wat zeg je nu aan Jesus?