Gereformeerde bloem-hof

[p. 186]

Waerschouwinge voor alle Staten van Menschen.

O Aerde van Aerde! Hier wel op let,
Als Aerde in aerde sal worden geset,
En Aerde met aerde sal worden gedekt,
En Aerde uyt aerde sal worden verwekt,
En Aerde als aerde voor den Richter sal staen,
Ende dat Aerde haer Oordeel sal ontfaen;
Heeft Aerde op aerde dan soo geleeft,
Dat Aerde des geloofs vruchten geen en heeft,
Wat loon sal Aerde van Godt weg dragen,
Die men sonder geloove niet magh behagen.
Dus Aerde siet toe, dewyle gy op Aerden syt:
Want Aerde en heeft op aerde uure noch tydt:
Gedenkt doch, ô mensche! uytverkoren,
Dat gy alhier waert naekt geboren,
En als de Doodt haer u sal openbaren,
Ook wederom naekt van hier moet varen:

[p. 187]

 

En als u Ziel van den Lichaem sal scheyden.

 

Denckt wat gerechte dan men u sal bereyden:

 

Een houte Kiste, leege ende smal,

 

Het deksel u op de Neuse vallen sal,

 

Met eenen stroo-wis, en oud linnen kleedt,

 

Niet meer en wert voor u bereedt

 

Hier meede sal men u ter aerde dragen,

 

En daer alleen laten, sonder Vrinden of Magen,

 

Elk een keert weder na huys, soo langh,

 

Tot dat men gae den selven gangh,

 

Desen gang en kan geen mensch ontvlien,

 

Dan is ‘t, ô Mensch! u heb ik eens gesien,

 

Van de Menschen werde vergeten in korten tijdt,

 

Hoe lieffelyck, hoe schoon gy schynt, of syt.

 

Wat magh u hier blydschap of weelde baten,

 

Als de Doodt komt gy moet het hier alles laten

 

U en volgt niet daer gy heenen moet,

 

Dan u Werken, ’t zy datse quaet syn of goet,

 

Van de welken gy rekenschap sult moeten geven,

 

Hoe zy geweest syn in u gantsche leven:

[p. 188]

 

Daerom, ô mensche! denkt wat zy verliesen,

 

Die ’t Tydelyke goedt voor ’t Eeuwige kiesen.

 

Wat is ’t Wereldts genughte (die wel insiet,)

 

Dan haest vergaende ydelheyt ende verdriet!

 

Daer de blytschap des Hemels is bestendigh,

 

Onbegrypelyk, eeuwigh, ende onendigh.