Gereformeerde bloem-hof

Gebedt voor getrouwde Persoonen.

O Vader der Barmhertigheden, ende Godt aller Vertroostinge, gy hebt gesproken dat het niet goedt en is, dat de mensche alleen zy, en daerom hebt gy hem een hulpe gemaekt, die als tegen hem over zy, ende geordineert, dat die twee sullen tot een vleesch wesen. Wy bidden u, aengesien gy ons in den Heijligen echten stant beroepen hebt, dat gy ons te samen wilt verbinden in recht liefde, eenigheijt, vrede ende Godtsaligheijt. Geeft dat wij malkanderen liefhebben, gelijk ons eijgene lichaem, ende dat wij ons eijgene vleesch niet en mogen haten. Laet ons als in den dagh eerlijk altijd wandelen, niet in brasseryen en dronckenschappen, niet in slaep-kameren ende ontuchtigheden, niet in twist ende nijdigheyt: Maer laet ons aendoen den Heere Iesum Christum, en niet het vleesch tot begeerlykheden versorgen. Ontferm u over ons, ô Heere! bewijst ons barmhertigheyt, ende voleyndigt onse leven in gesontheyt,

[p. 145]

met vreugde ende barmhertigheyt. Laet ons altijdt gedenken, dat het Houwelijk eerlijk is onder allen, ende het bedde onbevlekt, ende daerom vlieden alle hoererye, gedenkende, dat alle sonde, die de mensche doet, buyten het lichaem is, maer die hoererye bedrijft, dat die sondight tegen zijn eygen lichaem: Ende dit is de wille Gods, namelijk, onse Heyligmakinge, dat wy ons onthouden van hoerery, en dat een yegelijk van ons wete zijn vat te besitten in Heyligmakinge ende eere. Verleent ons, Heere, de genade, dat wy oprecht mogen wandelen, ende gerechtigheyt werken, met onse herten de waerheyt spreken, met onse tonge niet achterklappen, onse medgesellen geen quaed en doen, ende geen smaed-reden opnemen tegen onsen naesten: dat in onse oogen de verworpene veracht zy, maer dat wy eeren die gene, die den Heere vreesen: dat wy onse naesten lief-hebben als ons selven, ende dat wy alle dingen die wy willen, dat ons de menschen doen souden, hen ook alsoo doen: Keert ende verdryft van ons den boosen ende onreynen geest, den duyvel, die een menschen-moorder van den beginne geweest, ende in de waerheyt niet staende gebleven is, dat hy ons geen schade en doe, ons niet mer Eva en bedriege, en

[p. 146]

ons niet en brengt tot de openbare werken des vleeschs, welke zijn overspel, hoererye, onreynigheyt, ontuchtigheyt, afgodery, fenijn-gevinge, vyandschappen, twisten, afgunstigheden, toorne, gekyf, tweedracht, ketteryen, nijd, moord, dronkenschappen, brasseryen ende diergelyke. Laet ons veel meer altijdt leven in de vruchten des Geestes, welke zijn liefde, blijdtschap, vrede, lankmoedigheyt, goedertierentheyt, goetheyt, geloove, sachtmoedigheyt, matigheyt. Geeft Heere, dat wy u vreesen, ende in uwe wegen wandelen, op dat wy geluksaligh mogen zijn: Laet ons eten den arbeyt onser handen, op dat het ons wel moge gaen. Laet onse Huysvrouwen wesen als een vruchtbaere wijnstok aen de zyden van onse huysen, ende onse Kinderen als olyf-planten rondom onse tafel. Wilt ons alsoo sekerlijk zegenen: Zegent ons uyt Zion, dat wy het goede Ierusalems aenschouwen alle de dagen onses levens, ende dat wy onse kinds-kinderen mogen sien, ende mede over Israel. Zegent ons in onse beroepingen: dat wy niet te vergeefs vroegh opstaen, late opblyven, en brood der smerten eten, ’t is alsoo, dat gy ’t uwen beminden als in den slaep geeft. De vrucht des buyks zijn uwe belooningen, ende de lieve

[p. 147]

kinderen zijn u erfdeel, die gy ons gegeven hebt, ende noch sult geven, laet ons die niet verwecken tot toorne, maer opvoeden in de leere ende vermaninge des Heeren, ende hen beveelen, dat zy den wegh des Heeren houden, om te doen gerechtigheyt ende gerichte. Laet ons niet besorgt zijn voor onse leven, wat wy eten ende wat wy drinken sullen, noch voor onse lichamen, waer mede wy ons kleeden sullen: Maer voor eerst het Koninckrijke Godts en zijn gerechtigheyt soeken, ende alle dese dingen sullen ons toegeworpen worden. Armoede nochte rijkdom en geeft ons niet: Voed ons met het brood onses bescheydenen deels: op dat wy, zat zijnde, u dan niet en verloochenen, ende seggen: Wie is de Heere? Ofte dat wy verarmt zijnde, dan niet en stelen, ende de name onses Godts aen en tasten. Geeft ons Godtsaligheyt, welke is een groot gewin met vergenoeginge. Laet ons op u wachten, op dat gy ons onse spyse geeft te zyner tijd: Doet uwe hand open: op dat wy met goed verzadight worden. Laet ons gedenken, dat wy niets in de wereld en hebben gebracht, ende dat het ook openbaar is, dat wy niet en konnen yet daer uyt dragen: Maer als wy voedsel ende deksel hebben, laet ons daer mede vergenoeght zijn, Amen.