Gereformeerde bloem-hof

[p. 128]

Een Gebedt voor Donder en Blixem.

O Heylige Drievuldigheyt, eenig Godt, wy sien met onse oogen vyer en hagel, sneeuw ende damp: Gy stormwind, die u woord doet. Van den glans, die voor hem was, dreven zijne wolken daer heenen, hagel ende vyerige kolen. Ende de Heere donderde in den Hemel, ende de Alderhooghste gaf zijne stemme: Hagel en vyerige kolen. Ende hy sond zijne pijlen uyt, ende verstroydese, ende hy vermenigvuldigde den bliksem, ende verschriktese O Heere! (wy sien uwen rechtveerdigen toorn over onse sonden.) O Heere! en straft ons niet in uwen toorn, ende kastijdt ons niet in uwe grimmigheyt. Zijt ons genadigh, Heere, want wy zijn verzwakt; Geneest ons, Heere, want onse beenderen zijn verschrikt: Wy komen tot u, onse Heere, en onse Godt. Want gy hebt de woorden des eeuwigen levens. En gaet niet in ‘t gerichte met ons arme sondaers: want niemant die leeft sal voor u aengesichte rechtveerdigh zijn. Zyt ons genadigh, ô Godt na uwe goedertierentheyt: Delgt onse overtredinge uyt, na de grootheyt uwer barmhertigheden, om Iesu Christi wille, ende vergeeft de onge-

[p. 129]

rechtigheyt onser sonden, ende en gedenktse niet meer. Want wy kennen onse overtredinge, ende onse sonde is steeds voor ons; ende hebt ons belooft wat wy van den Vader begeeren in uwen Name, hy ons (dat) geve. Daerom komen wy tot u: Onse Vader, ende bidden vergeeft ons onse sonden: Want wy ook vergeven eenen yegelijcken die ons schuldig is. En neemt van ons weg, donder, hagel, blixem en alle onweder, en behoedt onse schepen voor ongestuymigheyt der watervloed, ons, ende onse huysen voor brand, bewaert de boomen kleyn ende groot: de vruchten des velds: de beesten op het veld, en alle dat ons schadelijk magh zijn, neemt van ons wech. Geeft ons wat ons salig is, en geeft ons wederom bequaem weder. O Heere! bewaert ons voor alle quaed. Onse ziele sal hy bewaren: De Heere sal onsen uytgang en onsen ingang bewaren, van nu aen tot in eeuwigheyt. En laet ons in u mleven en sterven, ende laet ons acht nemen op onse verlossinge, dat die na-by is. Met de wijse maegden onse lampen vercieren: y verwachten den Heere, onze zielen verwachten en wy hoopen op zijn woordt. Ende seggen met Simeon: Nu laet gy Heere, uwen dienstknecht gaen in vrede na u woordt,

[p. 130]

ende neemt ons tot u. Dat wy in lengte van dagen blyven in ’t Huys des Heeren. Daer verzadinge van vreugde is by u aengesichte, ende lieffelijkheden in uwer regterhand eeuwiglyk. Op dat wy uwe heerlijkheyt mogen aenschouwen, in het Paradijs. Dat geve ons Godt Vader, Sone en Heyligen Geest, door Iesum Christum, Amen.