Gereformeerde bloem-hof

Een bekentenisse ofte belydenisse der Sonden, voor den geen die tot het hooghwaerde Nachtmael wil gaen.

O Getrouwe Godt ende Salighmaker, gy eenige Middelaer Godts, ende der Menschen, ik arme elendige Sondaer, moet my schamen, van wegen myne onuytspreeckelyke ende menighvuldige groote sonden, die de overhand over my hebben genomen, ende daer ik u mede vertoornt hebbe, voor uwe Goddelijcke Majesteyt te verschijnen. Ik hebbe, door uwe Goddelycke hulpe, uwe Wet ende myne wegen bedacht, ende bevonden dat ik ben afgeweken, stinkende geworden, ende niet goeds en hebbe gedaen, ende aen allen schuldigh ben

[p. 91]

geworden, ende dat ik de wereld, ende ’t gene in de wereld is, hebbe lief gehadt. Ik moet bekennen, dat ik ben vleeschelyk verkocht onder de sonden. Ik weet dat in my, dat is, in mynen vleesche geen goed en woont, want het willen is wel by my, maer het goed te doen dat en vinde ik niet: Ende daerom ben ik weerdigh, eeuwigh van uwen aengesichte verstooren, ende met den onnutten Dienstknecht in de buytenste duysternisse, waer weeninge ende knetsinge der tanden wesen sal, uytgeworpen te worden. Maer, O Heere ik bidde u, door Iesum Christum uwen geliefde Sone, in den welcken gy u welbehagen hebt, ende die daer is het Lam Godts, dat de sonde der wereld wech neemt, en straft my niet in uwen toorne, ende en kastijt my niet in uwe grimmigheyt, maer zyt my genadig. Want myne sonden berouwen my, ende ik wil met den verloren Soon opstaen, ende tot u, ô myn Hemelsche Vader, gaen, ende tot u seggen: Vader ik hebbe gesondigt voor u, ende en ben niet meer weerdigh uw’ Sone genaemt te worden. Ik ete assche als broodt, ende vermenge mynen dranck met tranen: Myn tranen zyn my tot spijse, dag ende nacht, van wegen alle myne sonden, die ik tegen uwe Goddelycke Majesteyt

[p. 92]

begaen hebbe. Wascht my wel van myne ongerechtigheyt, ende reynight my van alle myne sonden, met het dierbaer bloed Christi uwes Soons, als eenes onbestraffelyken ende onbevlekten Lams, ’t welk hy voor my arme sondaer, aen den houte des Kruyces uytgestortet heeft, want hy is mede om myne overtredingen verwondet, om myne ongerechtigheden is hy verbrijsselt: De straffe, die my den vrede aenbrengt, was op hem, ende door zyne striemen is my genesinge geworden. Ontsondigt my, ô Heere! met Ysop, ende ik sal reyn zijn: Wascht my, ende ik sal witter zijn dan sneeuw: Wie kan alle myns afdwalingen verstaen? Reynigt my van de verbotgene afdwalingen, ende leert my komen ende wederkeeren tot u, ô Heer! want gy hebt verscheurt ende gy salt my genesen: Gy hebt geslagen ende gy sult my verbinden. Ik hebbe na den vleesche geleeft, ende daerom moet ick sterven: maer doodet in my, door uwen H. Geest, de werkingen des lichaems, soo sal ik leven. Ik was eertijds duysternisse, maer nu ben ik licht in den Heere: Laet my dan nu ook wandelen als een kind des lichts. Laet my voortaen wandelen door den Geest, ende niet volbrengen de

[p. 93]

begeerlykheden des vleesches. Geeft dat ik de gantsche overige tijdt myns levens toebrenge, in waerachtige bekeeringe ende Godtsaligheyt, op dat ik met Iob oprecht, vroom, Godtvreesende, ende van het quaed wyckende, moge gevonden worden. Ende al mochte ik ook, door menschelyke zwakheyt, nu ende dan in sonden noch komen te vervallen, wilt my daerom van u aengesicht niet verwerpen, ende uwen H. Geest van my niet nemen: maer veel meer met Petro, de genade geven, dat ik moge buyten gaen, ende myne sonden bitterlyck beweenen, op dat den Satan, die my seer begeert heeft om te siften als tarwe, my niet en werpe in de gevankenisse, uyt de welke ik geensins en sal konnen weder uyt-komen. Maer, O lieve Heere Iesu, wilt voor my arme sondaer uwen Hemeolschen Vader bidden, dat mijn kleyne ende zwacke geloove niet op en houde, maer door uw’ salighmakende Woord, en het gebruyk van u H. Avondmael, van dage te dage versterkt ende vermeerdert werde, ende dat in ik uwe belijdenisse, voor de menschen, moge volherden en salig worden, Amen.