Gereformeerde bloem-hof

Een Gebedt als men wil te Kercken gaen.

O Genadige Hemelsche Vader, wy sondaers konnen niet doen sonder u: Wy en konnen niet seggen Iesum den Heere te zijn dan door den Heyligen Geest: Wilt u over onse onvolmaecktheyt en onbequaamheyt ontfermen, ende uwen Heyligen Geest neder senden, dat die onse herten bequaem make ende ons geleyde in alle waerheyt, ende in u Huys ende Heyligen Tempel om de lieffelykheyt des Heeren te aenschouwen, ende te ondersoeken. Onse ziele dor-

[p. 85]

stet na Godt, na den levendigen Godt, om te mogen ingaen en voor Godts aengesichte te verschynen, gelyk een Heer schreeuwt na de waterstroomen. Wilt, ô genadige Godt onse herten ende ooren openen om te hooren, dat door uwen Dienaar sal gesproken worden. Laet het zaed uwes Godd’lyken Woords, ’t welk in onse herten gezaeyt wort, niet vallen op den weg, noch op eene steenrotze, ofte onder de doornen ende distelen: Weert den leydigen Satan van ons, dat hy niet datelyk het Woord uyt onse herten wech neme. Laet ons niet alleen hoorders, maer Daders des Woords zyn. Verleent ons die genade, dat wy het gehoorde Woord in een eerlyk ende goed herte bewaren, ende in volstandigheyt vruchten voort-brengen. Verdrijft onder het gehoor van uw Woord, van ons alle Wereldsche begeerlykheden ende vleeschelyke gedachten. Wilt uwen lieven Dienaer vegaven, dat uw’ Woord hem gegeven worde, in de openinge zynes monds, met vrymoedigheyt, om de verborgentheden des Heylighen Euangeliums ons bekent te maken, Vervult hem met uwen Heyligen Geest, dat hy het Woord Godts moge spreken met vrymoedigheyt, ende met sachtmoedigheyt onderwysen de gene die tegenstaen, of haer Godt ’t eeniger tydt

[p. 86]

bekeeringe gave tot erkentenisse der waerheyt, ende zy wederom ontwaeken mochten uyt den strik des duyvels, onder welcke zy gevangen waren tot zyne wille. Verleent uwen Dienstknecht soodanige uytsprake, door dewelcke wy alle te samen mogen gestichtet worden. Geeft ons die genade, dat wy uw’ Woord, uyt den mond van uwen Dienaar geerne willen aennemen, ende in de leere der Apostelen, ende in de gemeynschap, en in de brekinge des Broods, en in de Gebeden volherden, op dat alsoo vele tot de gemeynte Godts mogen toegedaen worden. Wanneer wy uyt uw’ Woord de sonden hebben hooren straffen, soo laet doch niet toe, dat wy de sonden meer mogen dienen. Regeert alsoo allen onsen handel ende wandel, dat wy na uwen Godlyken woorden mogen geleydet worden; ende dat onsen lust magh zyn in uwe Wet, en dat wy deselvige dagh ende nacht moge overdenken. Laet onse Zielen u ô Heere! loven, ende geene van uwe weldaden vergeten: Geeft ons, dat onse licht alsoo schijne voor de menschen, datse ook goede werken mogen sien, ende u, O Vader die in de Hemelen zyt, verheerlyken. Ende dewyle wy, uyt uw Hemelsch Woord, van den rechten wegh des eeuwign levens zijn geleert, vermaent ende on-

[p. 87]

derwesen, soo verleent ons dese weldaet, dat wy onsen talent met den onnutten dienstknecht niet in de aerde verbergen: maer bekeert zynde, onse Broeders mede mogen versterken, en de gene, die noch in de duysternisse ende dwalinge sitten, mogen leeren, stichten ende bekeeren, op dat alsoo vele tot kennisse der waerheyt mogen komen, ende saligh worden, ende hier namaels be-erven dat Koninkryk, ’t welk ons bereyt is van de grondlegginge der wereld, Amen.