Mengelzangen

Zang.

Stemme: Onlangs geleên gink ik bedroeft.

TErwyl ik 't al heb, wat

ik kan verlangen, Wort myne
Ziel op nieuw, door smert ont-

[p. 141]

 

rust, Myn hart aan 't prangen,

 

Heeft kracht noch lust; Nu Fillis,

 

die 'k zoo dikmaals heb gekust,

 

m'Ontzegt haar schoot, haar boe-

 

zem mond en wangen.

Wat baat het, dat Fortuin my heeft verheven,

Nuik, berooft van 't voorwerp myner min,

Alleen moet leeven,

En myn' Vriendin,

Daar ik alleen myn heil en vreugde in vin',

Steeds van my vlugt, en eeuwig wil begeeven.

Haar hart is met geen' schatten te betaalen!

Zy zegt, haar min is voor geen gelt te koop;

Dies moet ik dwaalen,

Berooft van hoop,

[p. 142]

 

En wacht met smart, het eind' myns leevens loop,

 

Indien ik nooit van haar kan zegepraalen.