Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
Wijze:
| |
[pagina 52]
| |
Eylaes! 'k was soo mal,
Ick gebruyckte al mijn leden,
Ziel, goet, al mijn tijdt,
Tot ydelheyt en boosheden,
Tot uw' groote spijt.
3. Met mijn sonden 'k dorst versmaden,
U mijn heer mijn Godt:
Met mijn vuyle en qua daden,
'k Achte u voor sot.
Hoe menichmael door mijn sonden,
Heb ick u mijn Heer
Gekruyst, en hernieuwt uw' wonden,
Als de Ioden meer.Ga naar margenoot+
4. Door mijn boos quaet sondigh leven
Dorst ick Sondaer dwaes,Ga naar margenoot+
Mijn ziel aen den Duyvel geven,
Dat om 't sondigh aes
Mijn ziel, mijn ziel, was beseten
Door den Helschen gast,
Al wilde ick 't geensins weten,
'k Weet nu dat gaet vast.
5. Om mijn quaet, ghy stuerde plagen,
Dieren tijdt, en Pest,
Oorlogh, jae, noch alle dagen
Ghy straft, doodt en quetst
d' Meeste straf in dese tijden,
Is een ydel schijn:
Soo ick weet, hem te verblijden,
By de Helsche pijn.
6. Om de sonden moet men branden,
Branden sonder endt:
En vast sijn voeten en handen,
| |
[pagina 53]
| |
Eeuwigh 't helsch Serpent
Te sullen sien; noyt t' aenschouwen
Godes klaer aenschijn,
Brenght aen d'aldermeeste rouwen,
d' Alderswaerste pijn.
7. En om 't quaet wort men gesloten
Buyten troost en vreught;
En van 's Hemels hoop verstoten,
En 's Hemels geneught.
Als yemant al Godes schencken
In d' Hemelsche staet
Wil verhalen ofte dencken,
Alleen daer na raet.
8. Menighmael met de rebellen,
Heb ick Sondaer snoot,
Verdient al de pijn der Hellen.
Maer uw' liefde groot
Treckt mijn nu ô Heer der Heeren,
Treckt my heel tot u;
Uw' goetheyt doet mijn bekeeren,
Soo ick weet als nu.
9. Dat ghy niemandt sult verstooten
Om sijn sonden veel,
Al was 't quaet in hem besloten
Van de Werelt heel:
Als hy belijdt al sijn sonden
Met berouw oprecht,
Ghy geneest dees sondaers wonden,
Hoe 't quaet hem had g'hecht.
10 Ghy schrijft al de sondaers wercken
Niet in eenen steen;
Maer al 't quaet van Leeck en Klercken
| |
[pagina 54]
| |
In het stof alleen.Ga naar margenoot+
Al dat in 't stof is geschreven,
Gemack'lijck en rat,
Met een voet wordt uyt-gevreven,
Of met 't minste nat.
11. Na uw' woort ick kom geladen
Met mijn sondigh pack,Ga naar margenoot+
Toont Jesu, aen mijn genaden;
Geeft mijn ziel gemack.
Met u uyt-gespannen armen,
Met u open borst;
O Iesu! wilt my ontfarmen!
Laeft mijn ziele dorst.
12. Door u goetheyt 'k ben verresen
Van de sonden val;
En hierom moet zijn gepresen
Ghy mijn Godt en Al.
Ick wil liever de doodt sterven
Als dat ick voortaen,
Uw' soete gracy souw derven,
Of uw' weer versmaen.
|
|