Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

Kers-Liedt, Ofte t' Samen-spraeck, tussen een Mensch, ende Christum;
aengaende Christi Geboorte.

Wijze:
{ O boose domme Jeughd!           Ofte,
{ Wat strijt de Werelt doch?

1. VLeesch is geworden 't Woort,

Soo wy nu klaer verstaen

Uyt d ' Engelen accoort:

Met d' Harders laet ons gaen,

Na Bethlehem, alwaer 't Kindt leyt in eene schuer,
En is, en is, en is, gebonden met een luer.
          Na Bethlehem, &c.

Mensch.

2. Waerom baert uw' een Maeght,

Die Maget blijven souw?

Wat heeft uw' meer behaeght

In haer als in een Vrouw?

Christus.

Noyt is in haer geweest de minste sond, noch smet:
Mijn Bruyts, mijn Bruyts, mijn Bruyts zijn al de Maeghden net.

[p. 377]

 

Mensch.

 

3. Jesu, waerom verlaet

 

Ghy u schoon Hemels Hof?

 

Waerom soo desolaet,

 

Op hoy, op stroy, in 't stof?

 

Christus.

 

Om uw' te brengen al tot uwen ouden staet;

 

Die ghy, die ghy, die ghy, verloort met Adams daet.

 

 

 

Mensch.

 

4. Jesu mijn Heer, en Godt,

 

Ghy leght als 't minste Kindt,

 

In een vuyl beeste-kot.

 

Waerom ghy ons bemint?

 

Christus.

 

Dat ghy in mijn sout sien, tot uw mijn liefde brant,

 

Voor uw', voor uw' voor uw', 'k soeck plaets in 't Hemels Landt.

 

 

 

Mensch.

 

5. Ghy die zijt d' aldermeest,

 

Ia, groote Godt en Al.

 

Waerom als 't minste Beest,

 

Leght ghy in eenen stal?

 

Christus.

 

Ick maeck mijn heel tot niet, om u Menschen rebel,

 

Heel vry, heel vry, heel vry, te maecken van de Hel.

 

 

 

Mensch.

 

6. Waerom en stuert ghy niet,

 

Een Engel groot van naem?

 

Ons t' helpen uyt verdriet,

 

Was niemant meer bequaem?

 

Christus.

 

Ick God en Mensch alleen kon zijn uw Medecijn.

 

Leert hier, leert hier, leert hier, hoe groot de sonden zijn.

 

 

 

Mensch.

 

7. Waer om in eenen stal,

 

Leght ghy by Beesten dom?

 

Ghy schijnt te zijn als mal,

 

Of leert ons wederom?

 

Christus.

 

Door uwe sond, ghy was, de Beesten dom gelijck,

 

Ick soeck, ick soeck, ick soeck, u eer en Hemelrijck.

[p. 378]

 

Mensch.

 

8. Ghy leght hier sonder pracht,

 

En heel berooft van eer,

 

Verstooten, en veracht.

 

Waerom, doet ghy dit, Heer?

 

Christus.

 

Wilt ghy verheven zijn, tot mijn in 's Hemels pleyn,

 

Weest oock, weest oock, weest oock ootmoedigh ende kleyn.

 

 

 

Mensch.

 

9. In 't aldervuylste nest,

 

Ghy weent, ghy sucht, ghy schreyt,

 

Zijt ghy Jesu gequest?

 

Of ist om ons quaet seyt?

 

Christus.

 

Mijn geschrey uw versoent aen mijn Vader verstoort,

 

Weest bly, weest bly, weest bly, dat ghy mijn suchten hoort.

 

 

 

Mensch.

 

10. Heer, ghy geboren zijt,

 

In 't midden van de nacht;

 

Waerom in sulcken tijt?

 

Of zijt ghy 't licht verwacht?

 

Christus.

 

Door 't quaet waert ghy heel blindt, niemant uw lichten kon',

 

Als ick, als ick, als ick, die meer licht als de Son.

 

 

 

Mensch.

 

11. Waerom, lecht ghy soo naeckt,

 

Ver-armt, en heel tot niet?

 

Die alles heeft gemaeckt

 

En al kleet en versiet?

 

Christus.

 

Rijck maecken wil ick uw, door mijne groote noot;

 

En kleen, en kleen, en kleen, uw Zielen naeckt en bloot.

 

 

 

Mensch.

 

12. Uw' leden teer en jongh,

 

Geswachtelt alle zijn,

 

Qualijck is vry uw tongh,

 

Waerom in sulcken schijn?

[p. 379]

 

Christus.

 

Om dat ghy leeren soud', dat ick niemant verstoot,

 

Komt vry, komt vry, komt vry, tot my ghy Sondaers snoot.

 

 

 

Mensch.

 

14. Die ons met Turf en Hout,

 

Van alles wel versiet,

 

Ghy lijdt de meeste kout,

 

Secht Heer, wat dit bediedt?

 

Christus.

 

Om dat ick d' Helsche brant voor u uytblussen souw,

 

Ick lijd, ick lijd, ick lijd, hierom de meeste kou.

 

 

 

15. Jesu, met groote vreughd,

 

Hebben wy al verstaen,

 

De aldermeeste deughd,

 

Die ghy ons hebt gedaen.

 

U goetheyt ons gegunt, Enghel, noch eenigh Mensch,

 

Kan die, kan die, kan die verhaelen na sijn Wensch.

 

 

 

15. V aldermeesten goet,

 

Iesu, aen ons betoont,

 

Ons neder buygen doet,

 

En roepen al: Godt loont.

 

Uw goetheyt en ootmoet, hout in ons hart geprent,

 

En ons, en ons, en ons, bevrijdt van 't helsch Serpent.

 

 

 

16. Maria Moeder Godts,

 

Betoont ons dese saeck

 

In de ure des doodts,

 

U Soon, door uw voor spraeck:

 

Bint hem als Rechter vast, dat hy geensins is gram,

 

Maer sacht, maer sacht, maer sacht, onnosel als een Lam.