Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

Een Ander, Van S. Gommar.

Wijze: Treedt voort, ô teere spruyt. Ofte,
Aurora brenght den dagh.

1. DAt Godt is wonderbaer⁺
In sijn heyligen schaer,

In sijn Consessoor

Sint Gommar blijcken sal.
Tot Godes eer ghy al

Geeft my tijdt en oor.

          Sint Gommar.

+ Ps.67.v.36.

[p. 301]

 

2. Al is hy maer een Kint,

 

Godt boven al bemint.

 

Van zijn kintsheyt af

 

Niet meer acht 's werelts goet,

 

Sijn stam, en edel bloet

 

Als dreck, roock en kaf.

 

 

 

3. Hy lijt harts-seer en pijn,

 

Als de Coningh Pipijn

 

Hem hovelingh maeckt.

 

Als een Son verlicht 't Hof:

 

't Hoofs pick, mode, noch stof

 

Sijn hart, noch ziel raeckt.

 

 

 

4. Als Job in d' Echte staet

 

Een helle-veegh heeft quaet.

 

Ia, in de oorloogh,

 

Als doorens menschen boos,

 

Niet hind'ren dese roos

 

Aen leden, noch oogh.

 

 

 

5. Een boom heeft ne'er gevelt;

 

Met sijn riem die vast telt;

 

Groeyt door sijn gebedt.

 

In Lier tot Godes eer,

 

(Na Goods eyge begeer)

 

d'Hooft-kerck bouwt en set.

 

 

 

6. Als Moyses springen doet,

 

Sint Gommar water soet

 

Met sijn stock uyt d'aerdt.

 

Sonder scha, doodt of wondt

 

Haelde uyt een Kindts-mondt

 

t' Serpent by sijn staert.

[p. 302]

 

7. Hy als een Engel leeft:

 

Voor sonden schrickt en beeft:

 

Wil, en zinnen temt.

 

Geen werelts hem verwart;

 

Boven al 't aerdts sijn hart

 

Gelijck d'oly swemt

 

 

 

8. Heeft Moysen zinnen sacht;

 

Als Samuel Godt acht:

 

Als Elias brandt:

 

Als Iob verduldigh lijdt:

 

Als Samsom voor Godt strijdt

 

Met lip, hart en handt.

 

 

 

9. Vol deughden geeft sijn geest.

 

Godt door 't ghebeent geneest

 

Krancken menighfout;

 

Blinden sien, mancken gaen,

 

Doof geboren verstaen;

 

Tam maeckt dullen stout.

 

 

 

10. Sint Gommar! Ons verwerft,

 

Dat niet ons hart bederft.

 

En verkrijght, dat wy

 

Volghen uw' deughden spoor;

 

En dat in 's Hemels Choor

 

Wy zijn eeuwigh bly.