Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen

Sinte Gommarus, Ofte Gommaer, Patroon van Enchuysen, ende van 't West end.
11. October.

Wijze: O Saligh, Heyligh Bethlehem.

1. NIet verre van Lier in Brabant,
Emblecem, heeft den Heer verkoren.

Voor Gommarus ons waerde Sant,

Want aldaer is, is hy geboren.

Voor Gommarus, &c.

[p. 297]

 

2. Sijn Ouders waren van geslacht

 

Edel, en Rijck van Landt en Hoven:

 

In sijn jeught, niet dan deughden acht,

 

Genegen seer om Godt te loven.

 

 

 

3. Tegen sijn wil in Pipijns Hof,

 

Van sijn Vader wort hy gesonden,

 

Hier sprack yder sijn waerden Lof:

 

Vol van deughden wort hy gevonden:

 

 

 

4. Na Koninghs raet, hy trouwt een Vrouw,

 

Die goedt en deughdigh scheen te wesen,

 

s' Haest oorsaeck was van veele rouw;

 

Doet yder schudden ende vreesen.

 

 

 

5. Na den Oorlogh reyst Sint Gommaer,

 

Voor Beesten acht sijn Vrouw de Menschen,

 

Beesten en gelt neemt sy van haer,

 

Sy leefden heel na Sathans wenschen.

 

 

 

6. Als hy t'huys komt heeft al voldaen.

 

Tegens haer seydt: Godt sal u plagen.

 

Als hy na Roomen wilde gaen,

 

Wonder geschiedt na korte dagen.

 

 

 

7. Niet ver van Lier af-kapt een Boom:

 

Een Man heftigh begint te kijven.

 

Gommarus spreeckt beleeft en vroom,

 

De Boom sal wassen en beklijven

 

 

 

8. Die nacht hy waeckt, en bidt seer veel;

 

Boom stelt op sijn plaets met betrouwen:

 

Wortels hy krijght, en wast geheel,

 

Als of hy noyt was af gehouwen.

[p. 298]

 

9. Een Engel, die nacht seyt: alhier

 

Gommaer moet ghy Godes Kerck bouwen:

 

Die noch staet in de Stadt van Lier.

 

In grooten eer wordt daer gehouwen.

 

 

 

10. In dit gebouw sijn Ziel vermaeckt,

 

Door bidden ende mediteeren:

 

Sijn hart en geest na 't Hemels haeckt,

 

Soeckt sijn Godt en Al, daer te eeren.

 

 

 

11. Genegen was Gommarus seer

 

Te spijsen, en laven den Armen,

 

De naeckten kleedt tot Godes eer;

 

Den Weduw troost in hare karmen.

 

 

 

12. Mayers in d'Ooghst van dorst vergaen:

 

Gommarus Vrouw om water smeecken,

 

's Raest, en kijft, geen troost ontfaen:

 

Hier is haer tyranny gebleecken.

 

 

 

13. Sijn stock in d'Aerden steeckt Gommaer,

 

Fonteyn daer vloeyt, soo sy aenmercken:

 

Yder Godt looft, en laeft hem daer.

 

Fonteyn noch vloeyt voor Leeck en Klecken.

 

 

 

14. Sijn Vrou Godt straft met dorst seer groot,

 

Geen nat haer laeft, daer van moet sterven;

 

Gommaer bevrijdt haer van de doodt,

 

Dat haer ziel Gods hulp souw verwerven.

 

 

 

15. Sint Gommaer wordt sieck ende teer,

 

Tot Emblecem hy sterft vol deughden

 

d' Eng'len sijn ziel met grooten eer,

 

Brengen die tot d'Hemelsche vreughden.

[p. 299]

 

16. Sijn Lijck, niet na sijn vrienden wil,

 

In 't Schip vaert sonder Seyl en menschen:

 

Voor sijne gebouw leyt het stil:

 

Soo was Godts wil, en Engels wenschen.

 

 

 

17. Begraven is met grooten eer.

 

Stomme geneest, en doof gebooren,

 

Door sijn gebeent: en veele meer,

 

Mirak'len veel ick niet laet hooren.