Bloem-hof, verciert met geestelijcke lof-sangen
(1659)–Albertus Buitendyck– Auteursrechtvrij
Wijze:
| |
[pagina 183]
| |
2. Tot Oorschot is hy gebooren;
Odulphus is sijn naem;
Assendelft nu als te vooren,
Groot acht sijn eer, en faem.
Hy in sijn jeught
Met groote vreught
Aen-neemt wijsheyt veel, ende deught.
3. Niet als veel jonge gesellen
Doet sondigh of vuyl werck:
Met Tobias kinder-spellen
Niet speelt, maer in de Kerck
Dees Godes vrindt
Men hem dan vint
In Godts liefde was hy verslint.
4. Als hy nu komt tot sijn jaren,
Geleert was boven veel;
's Werelts lusten laet hy varen,
Godt hy hem geeft geheel.
Van suyverheyt,
Ootmoedigheyt
Werelt, of vlees, hem oyt af-scheyt.
5. Hy leefden een Engels leven
In d'Priesterlijcke staet.
Ia, als een Heylige Steven
Godts eer, en naem voor staet.
In Godes werck,
Was hy seer sterck.
Wort Pastoor voor d'Oorschotsche Kerck.
6. Als Abraham Landt en Hoven
En alles hy verlaet,Ga naar margenoot+
Socht Godt meer en meer te loven,
Al 't werelts hierom haet.
| |
[pagina 184]
| |
Godts trouwe Knecht
Reyst na Uytrecht
Om daer te dienen Godt oprecht.
7. Als de beminder van deughden,
Komt tot d'Uytersche Stadt
Fred'ricus ontfanght met vreughden
Dit uytvercoren Vat;
Omhelst ons Sant
Met hant en hant,
Acht hem een Phoenix van 't heel lant.
8. Godts lof hy singh alle dagen
Daer in de Kerck devoot,
Al of men een Engel sagen.
Schout sonden kleyn en groot;
Hy vast en waeckt,
Na 't Hemels haeckt,
In God en deughden hem vermaeckt.
9. Als een Son hier geeft sijn stralen
Voor al die by hem zijn,
Sijn liefde laet op haer dalen,
Brant als een Seraphijn:
Als hy yet heeft,
Aelmissen geeft,
Al heeft hy qualijck dat hy leeft.
10. Vriesen 't Roomsch Geloof
verlaten
Aer'jaens worden gesint,
Godtheydt van Gods Soon sy haten,
Soo waren sy verblint.
De Bisschops macht
Wordt niet geacht,
Godts Dienaers waren sonder kracht.
| |
[pagina 185]
| |
11. De Bisschop heeft hem gesonden
Tot dit volck obstinaet:
Veel meer verblijt men hem vonden,
Of hy ter Bruyloft gaet.
Door 't swaert of kruys
Van dit gespuys
Wenst te komen tot Godes huys.
12. Dese Son heeft daer verdreven
Duysternis van de Seckt.
G'lijck Elisaeus tot het leven
Een doodt Kindt haer verweckt:Ga naar margenoot+
Sy waren doodt
Door Kett'ry groot,
Komen weer tot Roomsche schoot.
13. Door Sint Oolof haer natueren
Zijn verandert oock veel,
't Scheenen ander Creatueren,
Bekeeren tot Godt g'heel:
Door sijne leer
Krijght Godts Soon eer,
Seyt: wordt noyt ongeloovigh weer;
14. Soo ghy 't Geloof verlaet, plagen
Sult krijgen van den Heer:
t' Uytrecht komt na korte dagen
Ontfangen is met eer.
Al was hy oudt,
Choor onderhoudt,
Al moet hy steunen op het hout.
15. Eens sonder stock gaet ter Kercke,
Sijn Cel, en al-verbrant:
In sijn boeck en stock aen-mercken
Wilt Godts krachtige hant:
| |
[pagina 186]
| |
Met 't was Pampier,
Bestreecken, hier
Niet verbrant, noch stock door dit vyer.
16. Voor sijn sterven, in uw' handen
Seyt Heer 'k beveel mijn Geest!
Sijn ziel krijght d'Hemelsche Landen,
Alwaer 't is altijdt Feest.
Leeft nu in vreught
Vol van gheneught
Om sijn goe wercken, ende deught.
|