De Middelnederlandse liederen van het onlangs ontdekte handschrift van Tongeren (omstreeks 1480)

[p. t o. 49]

9. Een blij ghesicht soe toent hy my.

[p. 49]

^{Een blij ghe-sicht soe toert hy my, Mijns her-ter vrou-de te me- ni- gher starl}
Als hy on-dect syr claer oer-schijr, Dat myn-nen de her- te sw doer- wordt.

^f. Een blij ghesicht soe toent hy my,
Myns herten vroude te menigher stont,
Als hy ondect sijn claer aenschijn
Dat mynnende herte seer doerwondt.

Wat mach ghebreken daert overvloyt
Noch dusentwerf meer dan mens begheert,
Van mynnen verdorret al dat daer groyt,
Nochtan woert myn daer nyet verteert.

Ich gruet mijn lief met groter cracht,
Ich gruet met menighe suchten,
Sijn aenschijn heeft ghedect die nacht,
Nu voert meer ich duchten.

Her ihesus speel is suet en suer
Van allen moet ich proeven,
Het gaet, het comt, het is seer duer,
Altoes en macht nyet toeven.

^f. Als icken hebbe, soe woert ic is quijt,
In corter stont des weelden gast,
Waer is hy nu die my verblijt,
Waer blijft hi nu, mijns herten rast.

Ihesus gheyst der minnen bant
Daer ich af spreec in trouwen,
Is minnende herten wael bekant
Want hi sich aen laet scouwen.

f. 221^v

f. 222^r

[p. 50]

7.

Hy gaet, hy staet, hy loept, hy sprinct,

 

Des moet ich vrolic wesen,

 

Gheloeft si hy diet verhinct

 

Wanneer sal ich ghenesen.

 

 

8.

Och lief her ihesus, ich bin doerwont,

 

Van vroude moet ich quelen,

 

U soete gheyst maec my ghesont,

 

U willick my bevelen.

Voor bemerkingen bij tekst en melodie, zie lied 6, Verwec