Davids psalmen

Psalm. Cxl. Stem: 10. Geboden.

REdt my, Heer, van den mensch', den boosen,
Den man, die niet en doet als quaedt;
Behoedt my voor den goddeloosen,
Die met geweldt in alles gaet.

2    Hoedt my voor die veel quaedts bedencken
In 't hert', en daeg'licks zijn vergaert
En t'samen komen, my te krencken,

[fol. Aa1v]

Door haren oorlog, door haer swaerdt.

3    Haer' tongen gaen sy op my scherpen,
Soo als een slang; het heet' fenijn,
't Vergift dat adders van haer werpen,
Dat sietmen in haer' lippen zijn.

4    Behoedt my, Heer, voor booser handen;
Behoedt my voor des mannen macht;
Van die mijn' voeten wech tot schanden
Te stooten, hadden overdacht.

5    Van trotsen zijn my stricken, koorden
Verborgen, en een net gebreydt,
Aen 't spoor aen wegen-zijd', en oorden;
Valstricken hebben sy bereydt.

6    Doe quam ick tot de Heer' te spreecken,
Gy zijt mijn Godt, leent my gehoor;
Wilt, Heer', de stemm' van all' mijn smeecken

[fol. Aa2r]

Genadig nemen in Uw' oor.

Pause.

7    Heer, Heer, die my mijn macht verstreckte,
Die waert mijn heyl in alle ding;
Gy waert het die mijn hooft bedeckte,
Ten dage van de wapening'.

8    Geeft, Heer, den will' niet aen den boosen,
En vordert sijn quaedt opset niet;
Sy souden, Heer, haer' goddeloosen
Kop heffen over mijn verdriet.

9    Aengaende 't hooft van die my drongen,
Daer van ick dus omcingelt werdt,
Den overlast van hare tongen
Die overdecke haer met smert.

10    Vyer-koolen moeten op haer vallen;
Godt doese vallen in de vlam;

[fol. Aa2v]

In diepe kuylen; geen van allen
Zy, die weêr opstondt, of ontquam.

11    Een mensche van der quader tongen,
Sal niet op aerd' bevestigt staen;
Een boos man des geweldts, gedrongen,
Gejaegt, verdreven, sal vergaen.

12    'k Weet' dat de Heer, de rechte saecken
Van die elendig is, beslecht;
Dat Hy 't uytvoeren sal, en 't maecken,
Met die noodtdruftig zijn, te recht.

13    Gewisselick Uw' Naem sal prijsen
All' die sijn' voet na 't rechte richt,
d'Oprechte sult Gy hulp' bewijsen;
Sy blijven voor Uw' aengesicht.