|
| |
Psalm. Cxxxij.
GEdenckt aen David doch, ô Heer,
Aen all' het gene, dat hy leedt;
Dat hy den Heere deed' sijn' eedt,
En swoer aen Iacobs macht en eer,
En, seggende, geloften deedt.
2 En seyde; Soo ick in de tent
Mijns huyses inga, en my set
Op eene koetse van mijn bedt!
Soo ick mijn' oog tot slapen wendt,
En 't oog-lidt niet uyt 't sluym'ren redt!
3 Tot datter voor de Heer' van my
Een plaets gevonden wesen sal;
Een plaets bereydt, die Hem bevall';
Tot datter huys en wooning zy
| |
| |
Voor Iacobs Machtigen, voor all'.
4 Siet, door ons is van haer gehoort,
In 't landt van Ephrata verstaen;
Wy hebben die gevonden aen
Der wouden stadt, aen 't velden-oordt,
In welcke men siet Iaär staen.
5 Wy sullen in Sijn' wooning treên;
Ons neder-buygen voor Sijn' voet,
Voor Sijne voet-banck, vol van boet.
Staet op, Heer, gaet na 't rusten heên,
Met d'Arck, daer door Gy sterckte doet.
6 Laet daer Uw' Priesters zijn bekleedt
Met heyligheydt, gerechtigheydt.
De vrome juych' van vrolickheydt;
Laet Uw' Gesalfde niet sijn' beed',
Om Uw' knecht, David, zijn ontseydt.
| |
| |
| |
| |
Pause.
7 De Heer swoer de waerachtigheydt
Aen David, daer Hy niet van gaet;
Hy sprack, Uw's buycks-vrucht, en uw' zaedt
Sal Ick op uw's throons heerlickheydt
Gaen setten, en in uwen staet.
8 Indien uw' soonen houden Mijn'
Getuygeniss'; werd' op de Wet,
Die Ick haer leeren sal, gelet,
Soo sullen oock haer' soonen zijn
Altijdt op uwen throon geset.
9 Want Zion koos voor hem de Heer.
Hy koos 't ten woon-plaets', en Hy seydt,
Dat is Mijn' rust in eeuwigheydt;
Hier sal Ick woonen, soo 'k begeer',
'k Hebb' hier begeert' op aen-geleydt.
| |
| |
10 'k Sal haer' kost zeeg'nen rijckelijck;
Haer' arme liên met broodt versaên;
Haer' Priesters sal Ick kleeden gaen
Met heyl; haer' vrienden sullen blijck
Van vreugt, door juychen, doen verstaen.
11 Dan sal Ick maecken, datter spruyt'
Een hoorn voor David, Mijnen knecht;
Ick hebb' een' lampe toe-gerecht,
Voor Mijn' Gesalfde, die niet uyt
Sal gaen, dewijl' Ick 't hebb' gesegt.
12 Ick sal sijn' vyandt, die hem haet,
En tegen sijn' kant is gekant,
Met schaemt' bekleeden, en met schandt;
Maer sijne kroon, sijn rijck, sijn staet,
Sal op hem bloeyen, door all' 't landt.
| |
| |
|
|
Auteursrechtvrij
