Davids psalmen

Psalm Cxx.

ICk hebbe Godt de Heer' gebeden;
Ick riep tot Hem in angstigheden,
In mijn' benauwtheydt, my beschooren,
Hy quam mijn bidden te verhooren.

[fol. Y2r]

O Heere, redt mijn ziel en leven
Van lippen, die de valsheydt geven,
Van tongen, daer bedrieglickheydt
En loogen in verhoolen leydt.

2    Wat nut, wat voordeel sult gy maecken,
Uyt uwe valsche tonge-spraecken?
Gy loogenaer, wat sult gy smeden
Uyt uw' bedriegelicke reden?
Sy voegen tot u scherpe schichten
Eens machtigen, om voor te swichten,
Midtsgaders tot uw' straf en leet,
Ienever-koolen, gloeyend' heet.

3    Wee my, die moet in Mesech wesen
Een vreemdeling, veracht, mis-preesen,
Dat ick, daer sy de vrome hoonen,
Moet in de tenten Kedars woonen.

[fol. Y2v]

Mijn' ziel' is voor haer lang gebleven,
By sulcke die in oorlog leven.
'k Hebb' lang gewoont in droeve staet,
By 't volck, het welck' de vrede haet.

4    Ick ben wel vreed'saem, ick ben vrede,
Maer sy en soecken die niet mede;
Als ick van vrede kom te spreecken,
Sy zijn tot d'oorlog afgeweecken.