Davids psalmen

Psalm 64. Stem: 5

VErhoort, ô Godt, my in mijn klagen;
Hoort mijne stemm', als mijn gemoedt
Aendachtig bidt; weest mijn behoedt;
Laet my geens vyandts schrick vertsagen,
Mijn levens dagen.

2    Verbergt my voor verborgenheden
En heym'lickheden van den raedt,
Der doenders van de boose daedt,
Door werckers der oproerigheden,

[fol. L1v]

Die onrecht deden.

3    Die met haer' tong seer scherp'lick staecken,
En wettens', als een vinnig swaerdt;
Die uyt een vuyl' en valschen aerdt
Een bitter woordt, als pijlen, maecken,
Om my te raecken.

4    Op dat d'oprechten om moet komen,
Wanneer haer pijl in 't heym'lick schiet;
Sy schieten na hem, vreesen niet;
Sy schieten haestig sonder schromen,
Na 't zaedt der vromen.

5    Sy gaen sich in het boose stercken;
By haer werdt t'samen spraeck geleydt,
Van stricken der verborgenheydt:
Sy seggen; Wie sal onse wercken
Of sien, of mercken?

[fol. L2r]

Pause.

6    Sy soecken alle listigheden.
Ten uytersten door-soecken sy,
Wat te door-soecken is, om my
Te dempen; gronden d'heym'lickheden,
My te vertreden.

7    Maer Godt de Heere sal haer plagen,
Haer haestig schieten met een schicht,
Tot haer verderven afgericht;
Sy sullen hare straffen dragen,
Hier zijn haer' plagen.

8    Haer' valsche tong sal haer verderven,
En brengen tot haer eygen val;
Een yeder, die haer siet, die sal
Haer troost-en hulp'loos laten sterven,
En henen swerven.

[fol. L2v]

9    En alle menschen sullen vreesen;
Van 't volck van allerhande staet
Sal zijn verkondigt Godes daedt,
En met verstandt beleden wesen,
En zijn gepresen.

10    De vrome sullen sich verblijden,
In Godt, de Heer; op Godt de Heer
Sal hy betrouwen; roem en eer
Stelt 't hert der vromen t'allen tijden,
In Godts belijden.