Davids psalmen
(1656)–Henrick Bruno–
Auteursrechtvrij
[Folio G6v]
| |
 En Hy heeft Sich tot my gewendt;
Hy neygde 't oor tot mijn geroep en klacht:
Hy heeft, met my bewogen,
My uyt de kuyl getogen,
Uyt 't modderige slijck.
Hy stelt soo vast mijn voet,
Als Hy de rotzen doet,
Op dat ick niet beswijck'.
2 En Hy gaf een nieuw liedt in mijnen mondt;
Een nieuwe lof-sang voor den Heer;
Veel sullen sien, en vreesen seer,
En hopen op de hulp, die d' Heere sondt.
Wel-salig sullen wesen,
Die Godt alleene vreesen,
En staen op Hem alleen;
En gantsch niet omme-sien,
| |
[Folio G7r]
| |
 Na d' opgeblase liên,
Die tot de leugens treên.
3 Gy werckt, ô Heer, mijn Godt, seer wonderlick;
Gy hebt de gaven, die Gy boodt
Aen ons, seer veel gemaeckt en groot:
Verhalen kanmen 't niet ordentelick.
Sal ick die alle loven,
't Getal gaet my te boven.
U heeft geensins bekoort
Slacht-offer, noch Uw' lust
Spijs-offer heeft geblust.
Gy hebt mijn oor' door-boort.
4 Brandt- noch sond'-offer hebt Gy, Heer, begeert.
Doen seyd' ick; Siet ick kom bereydt;
In 't Wet-boeck werdt van my geseydt;
En in de rolle werdt van my geleert.
| |
[Folio G7v]
| |
 'k Hebb' lust om my te dragen,
Na all' Uw' wel-behagen;
Na alles 't welck', ô Godt,
Van U bevolen werdt;
In 't ingewandt, in 't hert
Is by my Uw gebodt.
| |
Pause.5 Ick boodtschap, Heere, de gerechtigheydt,
In 't midden der vergadering.
Gy weet, dat ick my niet bedwing'.
Maer dat het door mijn' mondt werdt uyt-geseydt.
Uw' vaderlick besorgen
En houd' ick niet verborgen:
Uw' waerheydt spreeck' ick uyt.
Uw' weldaedt, heyl, en trouw,
Zijn, die ick 't volck ontvouw',
| |
[Folio G8r]
| |
 't Welck Uwe Kerck besluyt.
6 Gy sult Uw' ontfermhertigheydt van my
Niet houden; Heer', mijn toeverlaet;
Laet Uw' weldadigheydt mijn' staet
Behoeden, en Uw' trouw zijn aen mijn' zy.
Want met ontelb're quaden,
Met sond' ben ick beladen;
Soo dat ick niet kon sien.
Mijn' sonden zijn veel meer,
Dan 't hayr mijns hoofts, ô Heer,
Mijn hert ging my ontvliên.
7 Toont, dat mijn' vryheydt U behaeglick is;
Haest U tot mijne hulp, ô Godt.
Beschaemt haer all'; maeckt haer tot spot,
Die soecken mijne ziels verderffenis.
Laet haer zijn wech-gedreven,
| |
[Folio G8v]
| |
 Laet haer in schande leven,
Die bly' zijn om mijn quaedt.
Verwoest hem tot een loon
Van onbeschaemde hoon,
Die van my spreeckt met smaedt.
8 Laet in U vrolick zijn, laet zijn verblijdt,
All' die Uw' Naem beminnen, Heer,
En laet haer seggen; Godes eer
En Naem zy groot gemaeckt, van tijdt, tot tijdt.
Noodtdruftig, en ellendig
Ben ick; maer Godt, bestendig
In goedtheydt, denckt aen my:
Gy helpt my, Heer, gewis,
O mijn' behoudenis;
Vertoeft niet, maeckt my vry.
|
|