Lieghen.
| EEn die met leughens omme-gaet, / Moet wel gheheughen, wat hy praet. |
| Een leughenaer moet zijn ghehandt, / Van gheest, memory, en verstand. |
| De leughen zietmen schijnen deur, / Zoo wel van achter, als van veur. |
| De leughens zijn zeer licht te sche'en, / Zy hanghen niet met al aen een. |
| De leughen is zeer dun van huyt, / Haer bloed is klaer, het schijnt-er uyt. |
| Een leughenaer, van woorden rijck, / Is nimmermeer zijn zelf ghelijck. |
| Hy heeft dat met een quaed ghewis, / Ghesmeden in zijn eyghen smis. |
| Hoe dat het is, 't is uyt zijn smis. |
| Hy heeft dat praetjen, zonder noot, / Ghezoghen uyt zijn eyghen poot. |
| Het is een straf der leughenaer, / Niet zijn ghelooft, al spreect hy waer. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd